Stoelen aan de kant.
Even een geheugen steuntje waar we het in ons
eerste deel over hebben gehad.
Allereerst lazen we daar over de Spartaanse
danslessen van Agha Tuin bij café Boontjes in
Schagen met haar eigentijdse oplossingen wat de
muurbloemen betrof. De opkomst van de radio en de groeiende behoefte aan danslessen voor de jeugd
waar een dansleraar als Peter Verbiest sr. gewapend met zijn slingergrammofoon en bakkelieten platen
handig op insprong door op zijn fiets met antipiofbanden de vlekken in het Schagergebied in te trekken
op zoek naar danslustige jongelui.
Tot slot krijgt u nog de bijgewerkte lijst met namen van danslustigen op de in ons vorige nummer
afgebeelde foto van de dansschool bij Tante Nel in Landmans Welvaren.
Dansen werd totaal anders beleefd en ook uitgevoerd
en er werd immers meer afstand onderling gehouden
waardoor het een statiger geheel werd, meer in de stijl
zoals we wel eens in een klassiek Engels verfilmd stuk
op televisie kunnen zien.
Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan het werk van Jan
Austin in Pride and Prejudice, Sense and Sensibility,
etc. Enkele dingen die bij een dergelijk verfilmd tijds
beeld direct opvallen, zijn niet alleen de afstanden van
de dansende partners onderling, maar ook het
klassenverschil tussen de diverse bevolkingsgroepen
onderling. Zo iets als upstairs-downstairs. De gouden
regel was dan ook dat je je bij je eigen soort moest
houden en dat gold niet alleen in Engeland, maar ook
in de rest van het beschaafde Europa, inclusief West
Friesland. We hoeven slechts een paar generaties
terug te gaan waarbij het ook hier in deze contreien de
heerboeren en -boerinnen apart van het arbeidersvolk
dansten. Zo heeft eens een schrijver kritisch geschre
ven dat „de heren het dansen beter aan het gewone
volk konden overlaten". Een uitspraak waar ik me wel
in kan vinden gezien mijn komaf. Maar dat het toenter
tijd een gewaagde uitspraak was, is te verklaren door
het feit dat de schrijver hiervan anoniem wenste te
blijven. We schrijven 1883 en de melkbussen zijn nog
van koper.
Komen we in de gelegenheid om donderdags eens de
West-Friese markt in Schagen te bezoeken, dan is het
leuk om eens even stil te staan bij de West-Friese
dansgroep die daar een optreden geeft. Een optreden
waarin er diverse oude dansen getoond worden, zij het
in heerboerenstijl. Nu is het over het algemeen zo dat
we dansen zoals de valeta, die overigens uit Leeds in
Engeland overgewaaid is, en de polka, die we nu
vandaag de dag nog wel kennen. Maar wat dacht u van
de Boerenschots, de Erwtenpluk, Donder in het hooi of
Zwart laat hem scheren. Daarnaast beheerst deze
dansgroep een flink aantal salondansen zoals de
gavotte, de mazurka, de ijswals en niet te vergeten de
Vlinder en de Zweedse polka. Kortom reden genoeg
om deze dansgroep eens onder het genot van een
goed glas bier op een warme zomerdag te gaan
aanschouwen. Misschien een leuke suggestie voor het
eerste lustrum van onze stichting, om het dans
gezelschap van Schagen eens in Landmans Welvaren
te laten optreden. Het lijkt mij wel een gezellig idee, al
die mooie klederdrachten bij elkaar in zo'n gezellige
kroeg. Helaas is het zo dat het dansorgel van Ab de
Wit er niet meer staat, anders had dit pierement voor
een uitstekende begeleiding kunnen zorgen. Het was
een dansorgel dat tijdens de periode dat de familie
Steenman er de scepter zwaaide en in dit etablisse
ment voor menig gezellig dansuurtje heeft gezorgd. Dit
dansorgel heeft er slechts 4 a 5 jaar gestaan. Een
periode waarin Zijdewind weer terug op de landkaart
werd geplaatst want het dansvolk kwam overal van
daan. Niet alleen om te luisteren maar ook om de
danspassen nog eens flink te demonstreren. Maar
helaas heeft ook dit dansorgel, de Kaasdrager, samen
met de Kempenaer die in Barsingerhorn volle zalen
trok, zijn weg gevonden naar het „dure dollar-Amerika"
om daar in een pretpark het centenbakje te laten
schudden. Wij moesten het doen met bandjes zoals
The Musical Players, de Rhythmboys en het onverge
telijke trio Heesbeen. Ook niet verkeerd trouwens.
Na al die danslessen gevolgd te hebben, lag het in de
bedoeling dat je het geleerde in de praktijk bracht. Nu
waren ze in het verleden ook niet vies van gezelligheid
en daarom organiseerden de nodige instellingen nog al
eens een culturele avond met bal na. Een van die
deel 2.
