Het bestaande huis werd gesloopt en de bouw kon
starten. De aanbesteding werd een zaak voor de
plaatselijke aannemers: voor metselbedrijf De Jong en
timmerbedrijf Arie Burgmeijer. Elektra werd door de
gebroeders Hoebe gedaan en het schilderwerk door
schildersbedrijf Groen-Leegwater. Ook de stoffering
werd uitbesteed aan de plaatselijke middenstand. De
boerenleenbank schonk nog f 1.000,- en daarvan kon
de dokterskamer worden ingericht. Een anonieme
donateur schonk eveneens f 1.000,-. Zo kwam ons
mooie wijkgebouw tot stand.
De opening vond plaats op 2 december 1964.
Burgemeester Van Breemen van Oude Niedorp over
handigde de sleutel aan het bestuur. Deze sleutel lag
keurig op een kussen dat twee kleuters hem hadden
aangeboden. Dat waren Gerard Dekker Dz. en Dorette
Keesom Jd. die, keurig verkleed als dokter en zuster,
de eerste burger van de gemeente Oude Niedorp
assisteerden. Daar stond dan dat mooie gebouw,
compleet met woning, garage en magazijn. Zo kon de
gezondheidszorg op verantwoorde wijze beter worden
behartigd. Wat een vooruitgang!!!!! De woning werd
aanvankelijk nog als kantoorruimte gebruikt maar werd
al snel aan een onderwijzer verhuurd. Het gebouw
herbergde een ruime entree, een hal met toiletten en
twee ruimtes waar men zich kon uit- en aankleden
voor een onderzoek bij de artsen. Verder was er een
ruime wachtkamer waar de kinderwagens gestald
konden worden. Daarnaast bevonden zich een ruimte
voor het uit- en aankleden van de kinderen met
verschillende vakken op stahoogte en twee behandel
kamers: één voor de wijkzuster en één voor de dokter.
De wijkzuster woog, de dokter onderzocht en diende
de nodige prikken toe. Een hele verbetering in de
gezondheidszorg. Het wijkgebouw werd een plek waar
veel mensen nieuwe sociale contacten opdeden als
ze voor zorg werden opgeroepen.
Al snel kreeg het wijkgebouw meer functies. Er kwam
zwangerschapsgym en er werd door diverse vereni
gingen in het gebouw vergaderd. Je kon er een griep-
spuit halen en de EHBO hield er zijn oefenavonden.
Ook de EHBO-examens werden daar afgenomen.
De spullen van het Rode Kruis voor bloedafname,
zoals brancards, dekens en kussens, lagen in het
magazijn opgeslagen. De nieuw opgerichte schaak
club D.D.M. heeft er zijn clubavonden gehouden. Het
dorpshuis was er immers nog niet. Zelfs een tandarts
nam zijn intrek in het wijkgebouw.
De woning, die eerst verhuurd was aan een onder
wijzer, werd later verhuurd aan wijkzuster Miep
Wijnker die daar met haar zus Tiny woonde. Miep was
toen wijkzuster voor 't Veld en omstreken. Zij hebben
daar tien jaar gewoond. Daarna kwamen Joep en Anja
Hageman in de woning. In de praktijkruimte oefende
Joep zijn beroep als fysiotherapeut uit. Hij bouwde
kortgeleden een nieuwe praktijkruimte met woning in
het nieuwe Tjaddinxplan. Na die verhuizing heeft
mevrouw Roohof nog diverse jaren in het pand
gewoond en zij beheerde tevens het uitleendepot.
In 1988 veranderde de hele situatie. Een gezondheids
zorgbus die de gehele regio ging bestrijken, kwam
voortaan één dag op het kerkplein te staan. Voor een
permanent depot met een woning was geen geld
meer. Het depot werd centraal gehuisvest en de zorg
ging voortaan via het mobiele kantoor op het plein. Het
mooie wijkgebouw had in één klap afgedaan en had
elke functie verloren. Daar waar de gehele gemeen
schap zoveel plezier en nut aan had beleefd, was
ineens een leeg gebouw. De heer en mevrouw Van der
Molen kochten het pand en in de kantoorruimte kwam
een adviesbureau. Al heeft het pand zijn maatschap
pelijke functie verloren, toch is het door de verbouwing
en de mooie tuinaanleg een sieraad voor ons dorp.
Slechts een kleine
herinnering is gebleven.
„Het pillenkastje", waar
iedereen zijn lege
doosjes voor medicijn
herhaling kon brengen,
is er nog. De in het
„kassie" geplaatste
doosjes worden nog
steeds opgehaald door
één van onze doktoren,
soms zelfs nog door
dokter Hageman. De
medicijnen worden dan
door onze trouwe
bezorger tegen een
kleine vergoeding
thuisgebracht.
Het gebouw, net zoals het oude gemeentehuis, de
Rabobank (2x) en de kantoorpanden van Loos, kreeg
een geheel nieuwe, particuliere bestemming. Voor de
gemeenschap rest nog slechts het pillenkastje, een
beeld van een vervlogen tijd.
5;-
Al heeft het pand zijn maatschappelijke functie verloren.
Door de verbouw en de mooie tuinaanleg is het pand andermaal
een sieraad voor ons dorp.
't Pillenkassie is gebleven.
