Q. Rikus, een neef van Arie Ran, was 8 jaar toen hij in de Kampen als vluchteling verbleef. Hij was gewond geraakt bij het Helderse bombarde ment in 1940. Zijn rechtervoet had hij verloren en in 't Veld noemden ze Rikus „het jochie met dat pootje" want hij liep wat mank. Rikus ging na de oorlog het onderwijs in en werd hoofd van de Dr. Ariënsschool in Den Helder. Hij ging altijd met Jaap Wit mee melk ophalen voor de zuivel fabriek van Lutjewinkel. Dat ging met paard en wagen en dat paard wist bij welke boerderijen hij moest wachten. Rikus leerde zo alle boeren van 't Veld en omgeving kennen en wist op een gegeven moment ook alle nummers van de melkbussen. Hij weet zich de melkverdeling in Rikus Ran' Martha 1944 bij de fabriek nog goed te herinneren. Door schaarste konden de mensen geen melk meer kopen. Dat konden ze nog wel zelf ophalen bij de fabriek. Bij het afgiftepunt stond een lange rij wachtenden want ook inwoners uit Winkel en Nieuwe Niedorp moesten daar hun melk halen. Met verandering van wat kleding kon je dan enkele keren het afgiftepunt passeren en zo met voldoende melk terug naar huis gaan. Tijdens één van deze melkafgiftedagen vond er boven Lutjewinkel een luchtgevecht plaats waarbij een Engelse bommenwer per naar beneden kwam. Duitse militairen die in een bunker bij Lutjewinkel huisden, rekenden de Engelse bemanning snel in. Een Engelse militair wist aanvanke lijk te ontkomen en vond zijn toevlucht bij Willem van der Stoop in de Kampen. Deze Willem van der Stoop was klein van stuk, liep mank en verplaatste zich per hondenkar. Hij kon echter niet anders dan de Engels man uitleveren. Ook de beschieting van de munitietrein bij Schagen, begin 1945, weten Arie en Rikus zich nog te herinne ren. In diezelfde tijd was het huis van dokter Goedhart in Dirkshorn beschoten en verbrand. Als represaille heeft de ondergrondse toen een spoorbrug achter Zijdewind gedeeltelijk opgeblazen met als gevolg dat een locomotief bleef hangen op de brug. Onder de kop „De knal van Zijdewind" verscheen in 1995 nog een foto ervan in het NHD. Een ander voorval staat hem ook nog helder voor de geest. Bij Keesom hadden ze twee katten: een zwarte en een witte. Die witte had de gewoonte om achter Arie aan te gaan als die naar 't Veld naar de kerk ging. Meestal had Arie het bijtijds in de gaten en stuurde de kat terug maar een keer was de witte hem toch te slim af en was hem tot in de kerk gevolgd. Kapelaan Van Schie moest het beestje van het altaar verwijderen en Arie kon niets anders doen dan de kat naar de Kampen terugbrengen. Rikus Ran vertelt verder dan nog van een Amsterdams kinderkoor dat diverse keren in de parochiekerk van 't Veld heeft gezongen. Dit waren kinderen uit de hoofdstad die voor een bepaalde tijd ondergebracht waren bij boeren in Zijdewind en 't Veld om aan te sterken omdat in 1944 zeker in de steden een grote hongersnood was. En in dat kinderkoor zong Willie Alberti, die toen nog gewoon Karei Verbruggen heette. Nog een andere bekende Nederlander, Joop Odenthal uit Haarlem, logeerde hier in ons dorp tijdens de oorlog ook gedurende lange tijd bij de gebroeders Veldman, de boerderij achter de huidige Maria Hoeve op de Rijdersstraat 132. Joop Odenthal speelde in de hoog ste voetbalafdeling bij EDO. Hij is enkele keren interna tional geweest. Andere vluchtelingen, zoals Jo Veldt uit Castricum en ook Alexander Verberne uit Den Helder zaten bij Piet Groen. Dirk Meijer uit Anna Paulowna zat bij Arie Leijen aan het kerkpad. De familie Ramler uit Den Helder woonde in het pand op de hoek Rijders straat/Oranjelaan waar nu Jaap Poland woont. De familie Zits vond onderdak in de boerderij van Piet Takken aan de Rijdersstraat nr 35. Op de plek van deze boerderij staat nu het woonhuis van William Ursem. Rikus Ran die nog regelmatig in 't Veld komt, stelde vast dat in 1990 de schuur bij Keesom, waarin zij tijdens de oorlog woonden, is afgebroken. Een boeiend relaas van mensen die door oorlogs omstandig heden elders veilig wilden leven. Dat kon toen in onze dorpen. Achterste rij: Simon jr., Corrie Groen en Groen, Mien Groen, Ina Ran op arm van vader Henk Ran, Gert Groen Annie van Hilst. Voorste rij: Wim Groen, opa Groen (Gert Groen sr.) Ran, oma Groen (Neeitje Groen-de Wit) De knal van Zijdewind

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

't Is mooi weest - 't Veld, Zijdewind | 2002 | | pagina 9