fliemoe NiedoTp. Keesom in de Kampen waar 1 zoals Aries zus Dora met haar man en kinde ren. Arie werkte bij Toon Groen, had klussen in de Groetpolder, bij Beers in Winkel en bij Anema in de Wieringermeer. De familie Rietveld ging terug naar Den Helder en zodoende kon de familie Ran in zijn geheel nu onderdak bij Keesom krijgen. Keesom had een schuur speciaal voor vluchtelingen ingericht met twee slaapkamers, een kamer en een keuken. Arie Ran leerde tijdens zijn verblijf in de Kampen veel mensen kennen en manifesteerde zich ook in het openbare leven van 't Veld en Moerbeek. Hij speelde toneel bij MTVZOD en haalde nog een recen sie in de Schager Courant (zie krantenknipsel). Maar nog meer succes oogstte hij met zijn cabaret dat hij samen met Freek Berkhout had opgezet. Zij zongen liedjes en deden sketches. Hun artiestennaam was Frederik Fluweel en Bassie Bocht. Zij namen de bezetter op de hak in de voorstellingen die ze gaven tot in Warmenhuizen toe. Dat ze nooit betrapt zijn op deze avonden, het was beslist niet zonder risico, duidt er op dat veel dingen toch goed in het geheim konden plaatsvinden. De teksten van deze liedjes maakten zij zelf en zochten er geschikte muziek bij. De decors voor de voorstelling werden gebouwd door Dirk van der Eng in de werkplaats van zijn vader Hein van der Eng, die aan de Rijdersstraat nr 22 een schildersbedrijf had. En ja hoor, Arie Ran weet zich nog liedjes te herinneren en spontaan zingt de 82- jarige Ran uit het hoofd nog een groot gedeelte van een toen gezongen lied dat op de Duitse bezetting sloeg. Op deze en volgende pagina vindt u de tekst van twee van deze liedjes. Oorlogsliedje Wij komen u even vertellen hoe of t in Duitsland is gegaan, in en rond de stad Berlijn is geen fabriek meer blijven staan en als de Tommy's komen 's avonds in de maneschijn dan komen ze niet voor de lol, niet voor de gein. Die Moffenkoppen hebben d'rzo'n hekelaan, ze sturen hun Duitse jagers erop aan. Maar de Tommy's die schieten ze d'een na d'andre neer en als 'tzo nog een maandje duurt, dan hebben ze d'r niet meer. En dan komt hier weer Oranje met Willemientje op de troon, de Mof verdwijnt, de NSB, die landverraderkliek gaat mee, dan zijn wij weer bevrijd van het„Houzee", van kameraad en schoppensteel, het„Sieg Heil" en weet ik nog veel. Kameraadje, moet je horen wat een mooi gesproken woorden, maar de daden van die lui zijn moorden. Maar eenmaal komt de dag, dat t niet lang meer duren mag, dan hijsen we weer-bevrijd - de Nederlandse vlag! Leve Willemientje, je staat nog op m'n tientje! Leve Oranje en rood, wit en blauw! Na de oorlog heeft het onderkomen van de lamilie Ran gewoon weer dienst gedaan als schuur. Deze tekening is van de hand van A. Ran Moértfcck. - Zofirtus aaf de Moer- meer Tamme zaï beker Jeugd dub t*n uitvoering tn de *a,il v. d. Motet BU hét publiek heerscht nog Wél 'Ie meeftttts, dnt een jeugdclub een kinderclub (j. Dit is niet coo, hel ïjïn rt.l. jOngetts en inetjtjos van Ift—20 Jaar. Dtie jeugdleden heb ben met veel siïeees het mooie stuk V aeaftt lespoften" VbOt het voetücht gOhMéht zij hebbtiv het t et rijke pü- biteüc een mooien svonr) berorgd, daar alle leden hun re! goed hebben ge spééld. Het, succes wai mede té dan ken aan het teil, (tel do décor* op ïchiliSIbndc wij zo waren geschilderd door don heer A. Jtan. Men waande rich werkelijk i-i <>en Jeugdherberg. Dé regie was In har den van den heer Grootc*. Ecö apontaarr applaus beloon de dé spelers en de medewerker*. Airco een roer goed geslaagde avond. slaapkamer Rikus en Ina met zonen Arie en Henk gesloten deuren keuken fornuis slaapkamer dochters Annie, Martha en Ina Ran slaapkamer opa en opoe Ran kamer

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

't Is mooi weest - 't Veld, Zijdewind | 2002 | | pagina 7