fliemoe NiedoTp.
Keesom in de
Kampen waar 1
zoals Aries zus
Dora met haar
man en kinde
ren. Arie werkte
bij Toon Groen,
had klussen in
de Groetpolder,
bij Beers in
Winkel en bij
Anema in de
Wieringermeer.
De familie
Rietveld ging
terug naar Den Helder en zodoende kon de familie Ran
in zijn geheel nu onderdak bij Keesom krijgen.
Keesom had een schuur speciaal voor vluchtelingen
ingericht met twee slaapkamers, een kamer en een
keuken. Arie Ran leerde tijdens zijn verblijf in de
Kampen veel mensen kennen en manifesteerde zich
ook in het openbare leven van 't Veld en Moerbeek. Hij
speelde toneel bij MTVZOD en haalde nog een recen
sie in de Schager Courant (zie krantenknipsel).
Maar nog meer succes oogstte hij met zijn cabaret dat
hij samen met Freek Berkhout had opgezet. Zij zongen
liedjes en deden sketches. Hun artiestennaam was
Frederik Fluweel en Bassie Bocht.
Zij namen de bezetter op de hak in de voorstellingen
die ze gaven tot in Warmenhuizen toe. Dat ze nooit
betrapt zijn op deze avonden, het was beslist niet
zonder risico, duidt er op dat veel dingen toch goed in
het geheim konden plaatsvinden. De teksten van deze
liedjes maakten zij zelf en zochten er geschikte
muziek bij. De decors voor de voorstelling werden
gebouwd door Dirk van der Eng in de werkplaats van
zijn vader Hein van der Eng, die aan de Rijdersstraat nr
22 een schildersbedrijf had. En ja hoor, Arie Ran weet
zich nog liedjes te herinneren en spontaan zingt de 82-
jarige Ran uit het hoofd nog een groot gedeelte van een
toen gezongen lied dat op de Duitse bezetting sloeg.
Op deze en volgende pagina vindt u de tekst van twee
van deze liedjes.
Oorlogsliedje
Wij komen u even vertellen hoe of t in Duitsland is gegaan,
in en rond de stad Berlijn is geen fabriek meer blijven staan
en als de Tommy's komen 's avonds in de maneschijn
dan komen ze niet voor de lol, niet voor de gein.
Die Moffenkoppen hebben d'rzo'n hekelaan,
ze sturen hun Duitse jagers erop aan.
Maar de Tommy's die schieten ze d'een na d'andre neer
en als 'tzo nog een maandje duurt, dan hebben ze d'r niet meer.
En dan komt hier weer Oranje
met Willemientje op de troon,
de Mof verdwijnt, de NSB, die landverraderkliek gaat mee,
dan zijn wij weer bevrijd van het„Houzee",
van kameraad en schoppensteel,
het„Sieg Heil" en weet ik nog veel.
Kameraadje, moet je horen wat een mooi gesproken woorden,
maar de daden van die lui zijn moorden.
Maar eenmaal komt de dag, dat t niet lang meer duren mag,
dan hijsen we weer-bevrijd - de Nederlandse vlag!
Leve Willemientje, je staat nog op m'n tientje!
Leve Oranje en rood, wit en blauw!
Na de oorlog heeft het onderkomen van de lamilie Ran gewoon weer dienst gedaan als schuur. Deze tekening is van de hand van A. Ran
Moértfcck. - Zofirtus aaf de Moer-
meer Tamme zaï beker Jeugd dub t*n uitvoering tn de
*a,il v. d. Motet BU hét publiek
heerscht nog Wél 'Ie meeftttts, dnt een
jeugdclub een kinderclub (j. Dit is niet
coo, hel ïjïn rt.l. jOngetts en inetjtjos
van Ift—20 Jaar. Dtie jeugdleden heb
ben met veel siïeees het mooie stuk
V aeaftt lespoften" VbOt het voetücht
gOhMéht zij hebbtiv het t et rijke pü-
biteüc een mooien svonr) berorgd, daar
alle leden hun re! goed hebben ge
spééld. Het, succes wai mede té dan
ken aan het teil, (tel do décor* op
ïchiliSIbndc wij zo waren geschilderd
door don heer A. Jtan. Men waande
rich werkelijk i-i <>en Jeugdherberg.
Dé regie was In har den van den heer
Grootc*. Ecö apontaarr applaus beloon
de dé spelers en de medewerker*.
Airco een roer goed geslaagde avond.
slaapkamer
Rikus en Ina met
zonen Arie en Henk
gesloten deuren
keuken
fornuis
slaapkamer
dochters Annie,
Martha en Ina Ran
slaapkamer
opa en opoe Ran
kamer