dienen. We moeten ons realiseren dat
Bernard noch Mietje familie in de
naaste omgeving hadden. Zij waren
dus aangewezen op hulp van buren of
vrienden. Deze buren waren er getuige
van hoe Bernard in de nacht van 10 op
11 november 's nachts om vijf uur zijn
laatste adem uitblies. Hij was nog
maar 40 jaar oud geworden en liet zijn
vrouw en zoontje van bijna 4 jaar
achter. Voor Mietje was dit een trieste
en heel moeilijke dag. De elfde novem
ber was immers ook de dag van Sint
Maarten, de dag dat de kinderen huis
aan huis langs de deuren gingen, Sint
Maartenliedjes zongen en dan ver
heugd naar huis gingen om de opge
haalde snoepjes te bewonderen. De
volgende dag gingen de buren Cees en
Arien naar het gemeentehuis om het
maar geen volgzame gelovige. Tussen hem en de
pastoor van de parochie had het nooit goed geboterd,
want deze priester nam het hem nog altijd kwalijk dat
hij zijn huishoudster had ingepikt. Bovendien vond de
pastoor dat Bernard teveel aan Bacchus had geofferd.
Hij was dus van mening dat Bernard door de drank te
water was geraakt. Het was zijn eigen schuld dat hij
daardoor vroegtijdig de dood tegemoet was getreden.
De pastoor besloot daarom dat Bernard om bovenge
noemde reden in ongewijde aarde moest worden
begraven. En zo geschiedde het want de pastoor wist
het, was dienaar van God en daar moest een gewoon
mens maar naar luisteren en zich bij neerleggen. Voor
Mietje was dit een enorme teleurstelling. Jarenlang had
zij zich uitgesloofd op de pastorie en nu kreeg zij te
maken met onbegrip en domheid van een parochie
dictator. Zij moest echter met haar zoontje verder, maar
wist dat haar man een gelovig mens was en een zeer
innemende persoonlijkheid voor zijn hele omgeving.
Mietje liet een keurig gedachtenis- of bidprentje drukken
met daarop drie kernachtige teksten die bij uitstek van
toepassing waren op haar eigen Bernard.
A. Uit dit sterfgeval blijkt weer eens dat de dood onver
wachts komt.
B. Bernard was gezien bij de mensen.
C. Hij geloofde dat met de dood het bestaan van de
mens niet ophoudt.
Zo is dan helaas een einde gekomen aan het leven en
werken van een zeer gerespecteerd mens die als
manufacturier in de volksmond poepenzak werd ge
noemd. En zo is het dan ook geschied dat het geslacht
Jaspers hier is blijven voortbestaan.
RUST IN VREDE.
overlijden van Bernard aan te geven. Daar werd het
opgeschreven in het overlijdensregister om het voor
altijd vast te leggen. Alleen Arien Bakker ondertekende
de akte want Cees Bleeker kon lezen noch schrijven.
De begrafenis gaf nog wat problemen want, zoals u al
had opgemerkt, was Bernard een zeer gelovig man
Veel dank aan de gebroeders Jaspers die het stamboomonder
zoek hebben gedaan, waarvan ik veel gegevens heb mogen
gebruiken om aan dit poepverhaal te werken.
De tekst komt gedeeltelijk uit het boek: "Van Jasper tot Jaspers,
500 jaar familiegeschiedenis".
s li m: TturviKKH t:
BID VOOR DE ZIEL VAN ZALIGER 1
BERWAIIUDS IASPIüRS,
Overleden te Zijdewind den llJc No
vember 1842. in den ouder
dom van ruim 40 Jaren.
Waakt dan, want gij weetniet welk Jj
uur uw Heer zal komen. Matlh. 24: ia
v. 42.
Hij was hemind b\j lied en b'j
de menschen-, ztjne yedachtenit zal fp
in zegening wezen. Wijze Mail 45:1
(rij hebt nu wel droef heid, maar
ik zat u wederzien en dan zal uw
hart blijde zijn. Joan. IB: 12.
Het manufacturenwinkeltje van Joan Prinz gezien door de kerkpoort.