De Moordaanslag te Oude Niedorp De verslaggever van de Langedijker Courant heeft de hele gebeurtenis uitgebreid en humoristisch in de krant van zaterdag 26 november 1927 beschreven. Rechtzaken. Arrondisementsrechthank. Meervoudige strafkamer. Buitengewone strafzitting op Vrijdag 25 November. In de laatste helft van hooi maand werd de heer Piet J., een kwieke timmermansgezel van 52 zomers te 't Veld, gem. O. Niedorp, met grote praal en luister onder 's Heren zegen in een christelijken echt ver bonden met een aanminnige weduwe van 59 jaren, ge naamd Petronella N., 'n ranke verschijning met donker ongegrijsd haar en 'n oriëntalistisch uiterlijk. De plechtigheid was plechtig en het bruiloftsfeest feestelijk. Na afloop betrok het jonge paar de knusse woning, die het eigendom was van de maagdelijken Pieter. Aanvankelijk was het koek en ei tusschen de bejaarde tor telduifjes. Maar opeens kwam er een zekere substantie aan de knikker, die een minder aan gename geur verspreidde. En het dichterswoord: niet steeds is de liefde bestendig van duur, werd ook hier he laas bewaarheid. Het echte lijke bed werd verdeeld. Moe der Nelly sliep boven en va der Piet beneden in de bed stede en slechts eenmaal per week gaf Pieter plichtmatig acte de presence en sliep hij boven bij moeder in de koffer. Deze intieme bijzonderheden zijn noodig om goed te begrij pen, wat verder volgde. Het echtpaar had zoo nu en dan verschil van meening over het huishoudgeld. Piet dacht dat zijn vrouw te veel geld besteedde voor de middagpot en Nelletje ver dacht haar kanariepietje, dat hij achter haar spaarbank boekje heen wou. In ieder ge val, de ware liefde was zoek geraakt en in den nacht van 23 op 24 September kwam het tot een explosie, die zelfs in Rotterdam de aandacht zou hebben getrokken en in 't Veld, het eerzame dorpje met louter brave parochie kinderen, 'n ware sensatie verwekte. Het was in dien noodlottigen nacht guur en somber weer. Volgens moeder Nel onweerde het, maar Piet, die beneden in de bedstede den maf der rechtvaardigen wilde maffen, had zijn slaapmuts over zijn oren getrokken en merkte niets van de verontrustende storin gen in de natuur. Wel be merkte hij eensklaps, dat zijn echtgenote in zijn bed was gestapt en zich teder tegen hem aandrukte. Dat vond hij vreemd, maar hij nam genoe gen met de toelichting, dat Nelletje bang was voor het weer en bij hem bescherming had gezocht. Misschien streelde het zijn mannelijken trotsch, maar eensklaps werd hij op ruwe wijze uit diens zoeten droom opgeschrikt, toen hij bemerkte, dat zijn vrouw zijn hemdsboord los maakte en met een zeer scherp voorwerp zijn strot begon te bewerken. Piet schrok zich een draaiorgel, toen hij bemerkte, dat het scherpe voorwerp een scheermes was, 'n erfstuk van den overleden man van zijn eega, en onder den indruk van deze sner pende liefkozingen sprong hij met den angstkreet: Grote God vrouw, wat doe je, over eind en wist tegelijk met haar uit de bedstede te komen. Maar hiermede stelde de aanvalster zich niet tevreden. Terwijl zij in de kamer, in hun schilderachtig nachtgewaad volgens de nieuwste Veld- temer modegids, als ge- ëlectriceerde kakkerlakken om elkander heensprongen, werd de arme Piet opnieuw getrof fen. Hij meende dat zijn laat ste uur was geslagen en hem zelfs den tijd niet werd gegund om een acte van berouw te verwekken. En hij begreep dat hij moest vechten om zijn le ven tegen de furiose vrouw met het scheermes. Al worstelend raakte hij met haar in het gangetje, waar hij nog eens werd onthaald op 'n aai met het mes op het boven stuk van een zijner loop stokken. Toen kwamen zij sa men buiten in den barren najaarsnacht. Hij had zijn vrouw vastgegrepen en hoe wel bloedend uit verschil lende wonden, liet hij haar niet meer schieten. Eindelijk bereik ten zij de woning van zijn zwa ger Admiraal, waar ook zijn broer in den kost is. De nachtelijke visite van den bloedenden Piet in landelijk profond negligé op bloote voetjes en vergezeld van zijn opgewonden en eveneens spaarzaam gecostumeerde vrouw, bracht in de rustige woning heel wat opschud ding. Piet zonk kreunend neer als 'n aangeschoten fazant. Zijn broer spoedde zich naar de politie en voorts werd de hulp ingeroepen van Dr. Maats, die met prijzen- waardigen spoed arriveerde en de verschillende snij- wonden, die wel lang maar zeer oppervlakkig waren, zaak kundig behandelde. De vrouw keerde terug naar de woning, maar Piet had geen lust meer in verdere avontu ren met scheermessen. Hij bleef in de veilige haven, die zwager hem aanbood. Maar ook de vrouw werd het niet vergund in de woning te ver toeven. Niettegenstaande haar ontkentenis, zij beweerde dat een vreemd wezen het huis moest zijn binnengedron gen om haar echtgenoot aan de behandeling te onderwer pen, waarvan hij het slachtof fer was, rezen er tegen haar zooveel bezwaren, dat zij na eene minutieus onderzoek, waaraan ook de burgemees ter zelf ijverig deelnam, als verdacht van poging tot moord op haar echtgenoot, werd gearresteerd en in ver zekerde bewaring gesteld. Het scheermes, omwikkeld met een touw om het lemmet vast te zetten, werd op aan wijzing van juffrouw Admiraal door den gemeente veldwachter in de nabijheid van Admiraals woning in het slijk gevonden en in beslag genomen. Op dit mes bevon den zich nog eenige bloed sporen. Na een week of 6 in voorarrest te hebben doorge- Met een scherp voorwerp begon ze zijn strot te bewerken.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

't Is mooi weest - 't Veld, Zijdewind | 2001 | | pagina 19