Hierna werd er een verkavelingscommissie opgericht, waarin zitting namen: - Jan Pancras, L.T.B. 't Veld. - Pé Slijkerman, L.T.B. Nieuwe Niedorp/Langereis. - Arie Mooy, Hollandse Maatschappij van Landbouw. - Piet Bijhouwer, Hollandse Maatschappij van Land bouw. Men wilde het waterpeil verlagen zodat boeren en tuinders gemakkelijk het land konden bewerken met hun zware traktoren en grote machines. Zo verdwenen vele kleine bedrijven die nog met paarden en ouder wetse machines het land bewerkten. Dit was niet meer rendabel. Voor deze boeren en tuinders werd een overbruggingskrediet als beëindigingsregel uitgekeerd. Dat land werd opgedeeld tussen boeren en tuinders die overbleven. Zo kregen zij de gelegenheid hun bedrijf uit te breiden. Er kon ook land worden bijgekocht. Het werd aangeboden voor ongeveer f. 5000,- per hectare. Dit werd afgelost met ruim 3% over 30 jaar. Ook moes ten alle bedrijven dertig jaar lang f. 200,- f. 300,- per jaar per hectare aan landinrichtings-, ruil- of herver kavelingsrente betalen. De verandering van het landschap. Voor heel veel mensen was de verkaveling een flinke verandering. Vooral voor de mensen die achteraf woonden. En dat waren er heel wat. Door de polders liepen brede ringvaarten en sloten. Langs al die vaarten en sloten liepen paden, waarvan vele onverhard. In natte tijden was het martelen om erdoor te komen. Met de fiets zelfs onbegaanbaar. Het gebeurde vaak dat de bakker, slager en kruidenier deze kilometerslange prutpaden liepen met een mand aan de arm om de mensen van levensmiddelen te voorzien. Al deze mensen die zo achteraf woonden, kwamen soms maar één keer per week naar het dorp om naar de kerk te gaan. De schooljeugd liep elke dag door weer en wind. De aanleg van Hartweg, Doorbraakweg, Raaks- maatsweg en Valbrugweg vormde de grootste verande ring qua wegen. Mensen die zo'n dertig jaar geleden achter in de Zwarteweg woonden, hadden een hele reis voor de boeg als ze voor een boodschap naar Schagen moesten. Eerst moest men over de Zwarteweg terug naar de Rijdersstraat en dan via de Provincialeweg weer langs Zijdewind naar Schagen. Nu pakt men de Hart weg. Dat scheelt de helft. Met droog weer gebeurde het Het eeuwenoude landschap verloor zijn karakteristieke aanblik. Veel romantische plekjeè verdwenen; ook hier bij de Valbrug achter in de Kampen. Wat overbleef is nu de kruising van Hartweg en Valbrugweg. De Noordersioot lag tussen de Valbrug en de Velderbrug. Hierlangs lag het zogeheten kerkenpad, een prachtig stuk natuur. Het huisje links werd bewoond door de familie S. Tesselaar-Dekker, thans Valbrugweg 1. Op de achtergrond de Veiderkerk. Het „kerkenpad" voorbij de boerderij van Dekker. Waar eens de Valbrug was, is nu de viersprong Hartweg-Vaibrugweg. Het padje van Dekker, ofwel hetkerkenpadgenoemd. Dit pad liep van de Velderweg (nu Rijdersstraat), richting de boerderij van Dekker (nu Valbrugweg 8) over het boerenerf door een houten hekje langs de Noordersioot over de Valbrug. Zo was men snel in de Oosterkampen.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

't Is mooi weest - 't Veld, Zijdewind | 2000 | | pagina 14