-9-
Afscheid op z'n Westfries
In 't Westfries, dreig 'k dut an je op, deer konne we zo'n skik om hewwe. Jij as
Jan, lieve Jan, dut durf 'k te zeggen, 'Ooze harte had je veroverd 'oor! Nou leg je deer
om alles nag bekoiken te kennen en je kritische oordeêl d'r over te vellen.
Nederlanse, kuukse dinge. Konne we 'n woord niet plaase den lag geloik 'de Dikke
van Dale' op tafel.
Konne we 'n plaasnaam niet drekt op 't goeie plekkie douwe, den kwam 'de grote
Bosatlas' rap opperdan. Meisters in uitpluize, zo met z'n tweien. Oos leste
opzoekeroitje ging over de 'Bel-étage'. Bai moin weten was dat de verdieping net
boven 't souterrain, zo van streit of 'n treetje of 6 omhoug. In Amsterdam barst 't van
de huize die dut hewwe. Nou 'Van Dale' skreef d'r ok 'n onduidelijk stukkie over. De
wouwe 't altoid zeker wete. Ok krege we 't nag over je begrafenis, dut speulde
allegaar 22 september, zaterdagsmiddes. Je was nag effies op 't kerkhof weest, effies
simpel nei je graf wou! 'Noh Jan' zee 'k, 'dut ken vezelf niet!, we liene de begraafkoes
van Jan Blokker, die hêle mooie, met die gerdoine, knol d'r voor en gaan!' Hier leek je
hêlegaar gien zinnighoid an te hewwen! 't Most gewoner! 'Nou' zee'k nag teugen je,
'den skeure we die zwarte gerdoine d'r of en hange d'r peerse voor in de plaas, gien
peerde, den zeul 'k je oigenhandig wel nei dat knokelveld' Skik had je om zuks, dut
was praat die je wel anstond. Hoe bizar ken 't nou toch weze, dat dut kerkhofgedoe,
Bizar, onbegroipelijk, onvoorstelbaar! Je hadde nag zo graag n toidje meewuld.
As we 't over 't durp krege den hadde we 't al rap over de misstande! Huize die te
protserig neerzet werde, boerd eraie weer de poen vanof droop, deer had je 'n
gruwelijke hekel an. 't Most simpel, niet poenerig of protserig, gewoon most 't, woinig
Jan 'k zal je enorm misse. Je koppie doen bai 'oos, samen met Marlene, je borreltje, je
praat, je was 'n wois man. Intresse in alles om je heen enkritisch!
Zo mooi d'r weer bai opkrabbeld nei april, dut jaar! Je was weer 't manje, nou is 't
door Dick Visser
Nierupper W estfries en ik as Eenigenburger en al 43 jaar inweuner van Niedorp.
Jan, harstikkende dood, dut hadde we niet ofsproken toch, je moste minstes 103 worre
Effi.es over oos mooie dialect, deer hield je van, ok al hoorde je van bepaalde dinge
wel op! Mooi zitte, dom koike, hard zuipe en overal van ophore, dat was 'oos motto.
Dat de hulpwerkwoorde nei de werkwoorde skreven worre moeten, deer hoorde je
merakel van op. Al deed je 't zelf ok, alliendig dat had je as echte Westfries geniesen
in de gate, dat gaat vanzelf! Hier konne we mooi over teute. Ok over de gewone
verdieping boven het souterrain of kelderverdieping. Noh ja, dut was gien nuws, dat
wiste we zellef ok wel, gien duidelijk antwoord en zuk s ging 'oos an't hart, we
je plekkie bekoike en je femilie die deer legge, effen contrelere. Je zee nag dat je
gewoon drie dage later waarhoid werd.
of gien opsmuk! Zo zat je in mekaar!
over, we hielde groot van je!
Rust nou maar uit!
Goeie rois Jan.
Nieuwe Niedorp, 1 oktober 2018
I listorisch Niedorp, informatieblad 2018 nr. 2
