-9- Afscheid op z'n Westfries In 't Westfries, dreig 'k dut an je op, deer konne we zo'n skik om hewwe. Jij as Jan, lieve Jan, dut durf 'k te zeggen, 'Ooze harte had je veroverd 'oor! Nou leg je deer om alles nag bekoiken te kennen en je kritische oordeêl d'r over te vellen. Nederlanse, kuukse dinge. Konne we 'n woord niet plaase den lag geloik 'de Dikke van Dale' op tafel. Konne we 'n plaasnaam niet drekt op 't goeie plekkie douwe, den kwam 'de grote Bosatlas' rap opperdan. Meisters in uitpluize, zo met z'n tweien. Oos leste opzoekeroitje ging over de 'Bel-étage'. Bai moin weten was dat de verdieping net boven 't souterrain, zo van streit of 'n treetje of 6 omhoug. In Amsterdam barst 't van de huize die dut hewwe. Nou 'Van Dale' skreef d'r ok 'n onduidelijk stukkie over. De wouwe 't altoid zeker wete. Ok krege we 't nag over je begrafenis, dut speulde allegaar 22 september, zaterdagsmiddes. Je was nag effies op 't kerkhof weest, effies simpel nei je graf wou! 'Noh Jan' zee 'k, 'dut ken vezelf niet!, we liene de begraafkoes van Jan Blokker, die hêle mooie, met die gerdoine, knol d'r voor en gaan!' Hier leek je hêlegaar gien zinnighoid an te hewwen! 't Most gewoner! 'Nou' zee'k nag teugen je, 'den skeure we die zwarte gerdoine d'r of en hange d'r peerse voor in de plaas, gien peerde, den zeul 'k je oigenhandig wel nei dat knokelveld' Skik had je om zuks, dut was praat die je wel anstond. Hoe bizar ken 't nou toch weze, dat dut kerkhofgedoe, Bizar, onbegroipelijk, onvoorstelbaar! Je hadde nag zo graag n toidje meewuld. As we 't over 't durp krege den hadde we 't al rap over de misstande! Huize die te protserig neerzet werde, boerd eraie weer de poen vanof droop, deer had je 'n gruwelijke hekel an. 't Most simpel, niet poenerig of protserig, gewoon most 't, woinig Jan 'k zal je enorm misse. Je koppie doen bai 'oos, samen met Marlene, je borreltje, je praat, je was 'n wois man. Intresse in alles om je heen enkritisch! Zo mooi d'r weer bai opkrabbeld nei april, dut jaar! Je was weer 't manje, nou is 't door Dick Visser Nierupper W estfries en ik as Eenigenburger en al 43 jaar inweuner van Niedorp. Jan, harstikkende dood, dut hadde we niet ofsproken toch, je moste minstes 103 worre Effi.es over oos mooie dialect, deer hield je van, ok al hoorde je van bepaalde dinge wel op! Mooi zitte, dom koike, hard zuipe en overal van ophore, dat was 'oos motto. Dat de hulpwerkwoorde nei de werkwoorde skreven worre moeten, deer hoorde je merakel van op. Al deed je 't zelf ok, alliendig dat had je as echte Westfries geniesen in de gate, dat gaat vanzelf! Hier konne we mooi over teute. Ok over de gewone verdieping boven het souterrain of kelderverdieping. Noh ja, dut was gien nuws, dat wiste we zellef ok wel, gien duidelijk antwoord en zuk s ging 'oos an't hart, we je plekkie bekoike en je femilie die deer legge, effen contrelere. Je zee nag dat je gewoon drie dage later waarhoid werd. of gien opsmuk! Zo zat je in mekaar! over, we hielde groot van je! Rust nou maar uit! Goeie rois Jan. Nieuwe Niedorp, 1 oktober 2018 I listorisch Niedorp, informatieblad 2018 nr. 2

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 2018 | | pagina 9