geboortehuis, woonhuis en de bekende racefiets, lezen we 'de mens is altijd deel van
zijn geschieden is Jan ten voeten uit. Met name de mens is door de eeuwen heen de
dan kwamen de verhalen uit de oude doos en kon er worden geschaterlacht met z'n
te groot, dan pakte Jan zijn 'gouden koets', zoals hij dat noemde. Velen moesten eerst
artikelen in een nummer, verschenen er bijdragen van Jans hand. Deze artikelen waren
zeer uitgediept en met een wetenschappelijke precisie geschreven voor ons leken. Hij
ging beslist niet over een nacht ijs, maar diepte zijn artikelen consciëntieus uit, zover
als maar kan.
Zijn interessegebied was hierbij zeer breed. Het begon bij de historische gebouwen en
ging over in de ontstaansgeschiedenis van ons gebied. De geologie met verklaring van
de huidige hoogteligging kwam om de hoek kijken. De oorspronkelijke benaming of
naamgeving met een verklaring naar de huidige naamgeving. Als oud-onderwijzer
zocht Jan dit tot op de bodem uit en ging daarbij de confrontatie aan met bekende
amateur-historici met naam en faam uit de omgeving. In geschrift volgden er dan felle
debatten, want Jan van zijn eerder ingenomen standpunten afbrengen was moeilijk, zo
niet onmogelijk. A lleen met uitzonderlijk sterk bewijs.
Het respect voor het verleden was altijd aanwezig en konden wij weer terugvinden in
de mooie uitnodiging die wij voor zijn uitvaart mochten ontvangen. Buiten zijn
bepaler van ons huidige Westfriese landschap geweest. En daarmee een
gemeenschappelijke factor in Historich Niedorp. Een bestuur bestaande uit gemêleerd
gezelschap door de jaren heen, zoals dat zo mooi heet. Beslist geen ja-knikkers of
gelijkgestemden altijd, maar wel met gelijke doelen. En Jan was hierbij zeer
uitgesproken zoals u allen weet. Dus aanvaringen zijn niet uitgebleven als de
meningen verdeeld waren en overtuigingskrachten het niet konden winnen. Een
afwezigheid van een of twee bestuursvergaderingen bleek dan de beste remedie,
bijsturen niet. En het infoblad leed er nooit onder.
Jan, een echte Westfries, bekend en strooiend met oude spreuken die dan ook te pas en
onpas werden gebruikt. Een persoon gezegend met de onderkoelde Westfriese humor,
die wij plaatselijk onmiddellijk herkennen, maar die verderop in den lande niet altijd
wordt begrepen.
Zijn professie van onderwijzer kwam duidelijk herkenbaar terug toen de lokale historie
op de basisscholen in nieuwe lespakketten werd aangeboden, een aantal jaren terug.
Toen Jan dit had doorgenomen kwalificeerde hij dit als zeer slecht en vloekte
hardgrondig om de onkunde van de samenstellers. U begrijpt het vervolg al.
Taalkundig moest alles kloppen, daarvoor werden meerdere hulptroepen ingeschakeld.
Anske als eerste en vervolgens de familie Van Beek. Jan was in alles een perfectionist
tot het tweede deel van de bestuursvergadering.
In het tweede deel van de bestuursvergaderingen, als er een borreltje op tafel kwam,
allen om oude of hedendaagse voorvallen uit de omgeving.
Fietsend in de omgeving kon je Jan jarenlang uittekenen, een oude trouwe racefiets,
alpinopet op het hoofd en bij regen een knalgeel regenjack, kijkend en speurend om
hem heen. Op die momenten dat het weer het fietsen onmogelijk maakte of de afstand
achter hun oren krabben voordat duidelijk werd dat Jan hiermee de goudkleurige Audi
van de familie bedoelde.
Het laatste memorabele punt van Jans historisch bewustzijn wil ik hierbij nog
aanhalen, namelijk de uitreiking van de Oorkonde van Historisch Niedorp die, op Jans
I listorisch Niedorp, informatieblad 2018 nr, 2
