-44-
De gedachtegang van een dienstweigeraar was als volgt: "Ik die n uw meester niet en ik
laat me niet opleiden om te doden!"
M aarten Mooij vertelde me dat Schermerhorn aan de basis stond van de coöperatieve
Boerenleenbank maar ook bijvoorbeeld van de coöperatieve bakkerij in W inkel. De
fascisten zagen de coöperatie als iets gevaarlijks dus dit was al een revolutionaire daad
op zich. Liefde en zorg versus wantrouwen en strijd. Het doet me sterk denken aan nu
moet ik zeggen. Er ontstonden meer gebruikersverenigingen zoals Rochdale, wat
oversloeg naar heel Nederland. Maar ook bijvoorbeeld iets als de leesportefeuille voor
armen was een idee van onze dominee. Mooi detail dat Maarten vertelde, is dat de
pastoor in t Veld preekte dat ze niet zondag naar het voetbal in Nieuwe Niedorp
mochten kijken!
waren ze daar in 't Veld en bij het klooster als de dood voor.
debatten
Herman Vrede, Verito Bakker en zo nog velen. Schermerhorn organiseerde
bijeenkomsten bij terugkeer ter verwelkoming van een dienstweigeraar.
Ik hoorde van Gerry Biesheuvel-Helder het begrip donker West-F riesland Dat
betekent zoiets als dat het protestantse geloof er wel was maar dat men het er totaal
niet nauw mee nam.
Ik hoor de naam Ype Dijkstra, burgemeester van Nieuwe Niedorp en voorzitter van de
ANDO. H oe sterk was die beweging!
Via de mail kreeg ik een artikel over de angst voor de rooie horden van
Schermerhorn. Toen Pieter Jelles Troelstra de bevolking in 1918 opriep tot revolutie
Ik hoor in dit gesprek ook de naam Chris Koops (later klant van ons als slagersjongen).
Hij was smid in de kolonie en bij de drukkerij Vrede.
Via mail krijg ik een bericht van Wout S mit: .Als kind hoorde je wel eens iets over
die rooien of die koloniegasten maar dat zei me toen nog niet veel. Ik herinner me
dat ik nog wel eens op een drankbestrijdingsbijeenkomst ben geweest in de Eenhoorn.
Ik was ook enkele keren in de pastorie voor een discussiebijeenkomst met de
toenmalige predikant, maar blijkbaar was ik nog niet rijp voor het voeren van
Het is mooi te horen hoe die man nog in mensen huist.
Zijn kleindochter Esther en de achterkleinkinderen
Ik heb Esther gesproken. De kleindochter van Schermerhorn. De dochter van Edgar,
de zoon van NJC.
Ik spreek haar in een lunchroom in Bilthoven. Daar zit ze al, ze wacht me op. Frisse
ogen, duidelijke stem, 94 jaar oud. Een persoonlijkheid, een echte Schermerhorn.
Zij heeft me op de weg gezet naar de rest van de familie en naar allerlei bronnen.
Ze was enorm gesteld op opa. Hij Was een van de twee aardigste mensen die ik ooit
ontmoet heb. Esther is opgegroeid in Nieuwe Niedorp. Ze zou zo nog veel verhalen
kunnen vertellen over Niedorpers van wie ze gehoord had. "Maar dat gaat u niets aan
isto risch N iedorp, informatie
blad 2018 nr. 1