GhH et fort Zeelandia in Suriname Zoals is te lezen in het verhaal over de Prins M aurits pikte Johan M aurits het fort bij El M ina aan de Ghanese kust in. Dat gebeurde in 1637 waardoor een deel van de slavenhandel in Hollandse handen kwam. U leest in het verhaal over de Prins M aurits hoe er over de niet-christelijke mens in die tijd werd gedacht, ook al geloof je je ogen niet. De H ollanders namen alle Afri kaanse bezittingen aan de kust van de Portugezen over. Maar het beheer van het fort kostte velen van de blanke bezetting het leven. Er werd zelfs gesproken over Ghana als he white mans grave Een op de zes Hollanders kwam om door een tropische ziekte. Dat werd misschien mede beïnvloed door veelvuldig drankgebruik. Het fort leek aanvankelijk onder de Portugezen onneembaar, maar Johan nam eerst het kasteel op de heuvel bijzonder gemakkelijk in, schoot daarna wat kogels naar het fort aan zee en de geringe Portugese bezetting gaf zich zonder slag of stoot over. Tot grote verbazing van Johan M aurits zelf. Ik heb met mijn familie het fort van buiten en van binnen mogen aanschouwen. Er was in de loop van de tijd veel onderhoud nodig. In 1871 werd het, gelijk met de overige Hollandse bezittingen aan de Engelsen verkocht voor een betrekkelijk laag bedrag. Will em III was er fel tegen gekant, maar de kosten rezen nu eenmaal de pan uit sinds er niet meer in slaven kon worden gehandeld. Wel is er nog een soort Ghanees legioen samengesteld om het Nederlands-Indische leger bij te staan, het zogenoemde KNIL. De aangemelde Ghanezen kregen hun opleiding in Harderwijk. M aar toen de Engelsen bezwaar maakten tegen deze ronselarij die toch op verkapte slavernij dreigde te lijken, stopte men er mee. De bevolking van het kustplaatsje El M ina was not amused met het vertrek van de Hollanders. Helemaal niet. Het blijkt dat er veel bewoners intussen een Nederlandse naam droegen, omdat hun moeder in zekere zin een Hollandse vrouw moest vervangen die hier niet werd toegelaten. Een té ongezonde omgeving voor onze lieftallige vrouwen. We hebben een indrukwekkende rondreis mogen maken, onder leiding van een plaatselijke gids in Ghana. Een aanrader, maar dat geldt ook zeker voor Suriname! Voor mij persoonlijk was een bezoek aan het beruchte slavenfort bij El Mina zeker de hoofdzaak, misschien dankzij Boutersenet zo emotioneel, en bizar als een bezichtiging van het fort Zeelandia in Suriname. Maar ze zijn uiteraard moeilijk vergelijkbaar. Nieuwe Niedorp, najaar 2017 auto»ip <fiï|R Jliiü ïi.' iï''ïi' I I i sto risch Niedorp, informatieblad 201 7 nr. 2

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 2017 | | pagina 9