-32-
Kaart nr. 2: 'Schets eener Kaarte van de Waert en Groed gelegen beoosten de Wieringerwaard Schager en
Niedorper Koggen', met de geplande lengte der dijken van zowel de zeedijk vanaf de Nieuwe Sluis tot aan de
Bedijking en verval
Het is niet zo vreemd dat de bevolking in Kolhorn met argusogen de werkzaamheden
op de wierwaarden volgden. De thuishaven van een goeie zeventig lichterschepen zou
in verval raken. Samen met nog eens twintig gehuwde schippersknechten vormden ze
negentig Kolhorner huisgezinnen. Daarbij kwamen nog eens vijftig ongetrouwde
knechten. Al deze mensen zouden moeten verhuizen of in de omgeving een andere
broodwinning moeten zoeken. Gelukkig voor Kolhorn zijn de bedijkingsplannen in
1778 afgeketst, het dorp kreeg nog een tijdje uitstel van executie.
Langereis en de dijken langs het Kolhorner diep.
(Op deze kaart staat de gedeeltelijke bedijking van de ^Waard aangegeven van de Nieuwe Sluis tot letter g en van
daar rechtstreeks tot aan letter F aan het zuideind van de Oostdijk.)
De bezwaren tegen inpolderen
Het belangrijkste bezwaar van de Staten van Holland tegen de bedijking was, dat ze in
de toekomst een groot tekort aan zeewier voor de dijken voorzagen.
De wierwaarden rond Kolhorn bedijken zou niet zo slim zijn, vonden ook
Geestmerambacht en de Niedorper Koggen, want de wiervelden op de Waard- en
Groetgronden lagen er in de 18e eeuw nog uitstekend bij. M ocht het wier door
stormvloeden overal schaars zijn, dan was de wieroogst op deze gronden juist heel
groot omdat de westenwinden er geen vat op hadden. Geestmerambacht en de
Niedorper Koggen bestempelden deze wierwaarden dan ook van zeer groot belang. De
gronden leverden bovendien de alderbeste dijkspecie, ook wel slikker genoemd
I I isto risch Niedorp, informatieblad 201 7 nr. 2