-21-
To Smak
Bbods
Cees^ak
Kees en geen Sees en To was waarschijnlijk een afkorting van Cato. Als dat niet zo is,
hoor ik dat misschien nog wel eens. Je hoeft als dorper natuurlijk niet alles van een
ander te weten. Gelukkig maar. Er mag vaak wat te raden overblijven.
Ik kan het ook vaak niet iaten om eens te kijken naar
de oorspronkeiijke betekenis van bepaaide namen.
Bij Smak kunnen ^e bijvoorbeeid denken aan een
voormaiig zeiischip voor de kustvaartiijkend op
een tjaik. Dat Bood heeft weiiicht niets te maken met
een boot, maar herinnert aan de verbasterde
voornaam Bote. Aidus Huizinga s compiete lijst van
Namen Ma ar Johan Winkier heeft een heei andere
opvatting. In zijn standaardwerk Nederiandsche
Gesiachtsnamen uit 1885, meent hij dat bood
gewoon gezien moet worden ais een vorm van bode,
net ais De Bo, De Boo, De Boodt en Boode.
Misschien heeft Johan geiijk. Met To heb ik zeif nog
op de iagere schooi gezeten. Ze was een kiasgenoot
die in dezeifde boerderij naast de schooi woonde
waar ook mijn grootmoeder heei iang geieden
gehuisvest was. To was innig bevriend met Bets
Boeve-Poiie. Bets ais roepnaam voor Liesbeth Anna
die jaren naast mij gewoond heeft, maar nota bene
precies op haar eigen verjaardag de geest gaf. Dat
gebeurde, ongetwijfeid tot zeer grote schrik en
ontsteitenis van haar kinderen en vrienden, op 25
juii 2008, Ze werd toen precies 73. Kees, oftewei Cees Smak heeft ais ioodgieter
indertijd de nieuwe waterieiding in mijn woonboerderij aangeiegd. Zijn twee jongste
kinderen heb ik in Winkei in de kias gehad. Hij is door de bekende nare ziekte geveid
voor zijn vijftigste. Dat doet mij denken aan Corneiis Compas die zijn dertigste nog
niet eens gehaaid heeft. Naar veriuidt, omdat hij heiaas het idee had dat hij wei uit een
bovenraam kon viiegen, nadat hij voidoende geestverruimende middeien had
ingenomen.
Voor altijd in ons''hart t
if* li - jöas'
12 - 2015
24 - a- 1932 21 r 2, -1980
De nog maar kortgeleden geplaatste
herdenkingssteen voor een paar
bekende Niedorpers
Wa arom vertei ik dit aiiemaai Heei eenvoudig, omdat ik het Ni edorper kerkhof ais
mijn persooniijke piantsoen beschouw, een historische en inspirerende piaats waar ik
veien gekend heb. En zo worden ze niet vergeten en heb ik, bij wijze van spreken, eike
keer wat aanspraak. Hoe vreemd dat ook moge kiinken.
De begraafpiaats van Winkei bezoek ik af en toe om een heei persooniijke reden. Er
iiggen heiaas ai veie jaren vier van mijn oud-ieeriingen. Zo n bezoekje is iets wat je
nog voor ze kan doen. Op de kathoiieke begraafpiaats aan de Ooievaarsweg iigt
Zuster Anciiia Biijievens die ik bewonderde om haar medemenseiijkheid en
openhartigheid. Af en toe kom ik even iangs.
Ni
ieuwe Niedorp, voorjaar
2017
1 i sto risch N iedorp, informatie
blad 201 7 nr. 1
