-14-
schaatskampioen van de vijfde klas. Maar misschien waren de vele frustraties een
goede basis voor een later kunstenaarschap. Op school moest er indertijd Fries
gesproken worden. Dat was niet bevorderlijk voor het Nederlands, als je ook al
tamelijk woordblind was. Jan had de neiging om alles maar fonetisch op te schrijven.
Daar waren de leerkrachten nou ook niet bepaald van onder de indruk. In hun ogen
was hij een dom en hoogst irritant jongetje dat geregeld het bloed onder hun nagels
vandaan haalde. Met een van zijn oude meesters heeft hij nu weer goed contact!
Uiteindelijk kwam hij als
knecht in de bollenbouw van
Alewijns ouders in Winkel.
De landbouwschool had hij
niet afgemaakt.
Vervolgens werd de avond-
landbouwschool in Alkmaar
bezocht. Hij richtte zich graag
op natuurlijke bestrijdings-
middelen, zoals stukjes
euforbia bij de rozen. Het
bollenbedrijf had zijn hart. Hij
werkte ook samen met
Alewijn op de akker. Tijdens
het werk konden ze heerlijk
discussieren. Alewijn
stimuleerde hem om eens te
gaan tekenen en ontdekte zijn
talent. Het werd een zeer
vruchtbare samenwerking, in
die zin dat ze elkaars werk
gingen bekritiseren.
Jan kon woedend worden als
Alewijn zijn werk wat
afkamde. Hij vernielde zijn
product dan onmiddellijk.
Nam intussen tekenlessen,
maar werd niet toegelaten tot
een academie wegens zijn
beperkte vooropleiding.
Bezocht de nodige musea en
waardeerde de impressionisten bovenal. Verder verdiepte hij zich in de filosofieen van
een Sartre, Nietsche, Wittgenstein, Schopenhauer, Simone de Bauvoir.
Zijn moeder had het gymnasium bezocht en was een intelligente vrouw. Haar partner
was daarentegen uit het allereenvoudigste hout gesneden. Na vijf jaar al van school
gestuurd. Hij belichaamde als het ware het betreurenswaardige antwoord op een
contactadvertentie in een dagblad. En wel van Jans nog zeer onzelfstandige moeder.
'Vrouw zoekt boer', een omgekeerde wereld.
Gesloten drieluik met diverse geklede personen
Historisch Niedorp, informatieblad 2015 nr. 2
