Binneni&ndsch Nieuw*. -35- -Gemor over de verlofregeling; een verlofdag per 10 dagen dienst. Met verlof naar huis gaan bleef veelal achterwege, een lange reistijd belemmerde het thuisbezoek. Ongeacht of je jong of oud, kostwinner, getrouwd of vrijgezel, zelfstandige of arbeider was. -Slechte uitrusting; het uniform paste niet meer, was soms meer dan 10 jaar oud, of het was als werkkleding versleten in de burgermaatschappij. Een stalen helm en een deugdelijk gasmasker behoorden niet tot de persoonlijke uitrusting van de Nederlandse militair. -Bureaucratie, willekeur, onbekwaamheid en bekrompenheid moesten de soldaten zich veelvuldig laten welgevallen. Thuisfront van de militair Vrouw en kind van een gemobiliseerde dienstplichtig militair kregen een vergoeding die kon varieren van 25 cent tot een gulden per dag. De burgemeester stelde per gemeente dit bedrag vast. Later in 1915 werd dit omgezet in een basisvergoeding voor een vrouw met een kind van 90 cent per dag. Voor het tweede kind ontving zij 25 cent, bij meerdere kinderen was het aan een maximum gebonden van een gulden vijftig. Soms kreeg zij ook nog een bedragje van het Nationale Steun Comite. Het Nationale Steun Comite had als belangrijkste doelstelling mensen die in nood kwamen als gevolg van de mobilisatie of werkloosheid geldelijk te ondersteunen. Het is moeilijk met enige zekerheid vast te stellen hoe groot de nood in Winkel is geweest. Ter indicatie en gedachtebepaling: in de gemeente de Zijpe keerde dit Comite in 1917 329,50 uit op een totaal van 4732 inwoners. Het weekloon van een timmerman mag men stellen op plusminus 20-, per week. Een ding is zeker, waar armoede, gebrek of schaarste heerste: 'Moeder de vrouw moest het vuile werk opknappen'. Armoede? Hoe groot de omvang en hoe intens de armoede in deze periode was in Winkel? Ik durf er geen uitspraak over te doen. Als u de volgende selectie uit citaten leest begrijpt u de twijfel. De SDAP afdeling Winkel (zie ook deel 1) hield in de zaal van cafe Het Fortuin een protestmanifestatie. Daar sprak de gastspreker J.J. Westerhoff uit Alkmaar en hij stelde onder andere het volgende: Vier van de vijf in Winkel wonende gezinnen moesten rondkomen van een inkomen van minder dan vierentwintig gulden per week. En ook liet hij zijn gehoor weten 'dat door de gemeente Winkel gespot werd met de belangen van de minderbedeelden'. Dit, de inhoud van deze laatste zin, 'schoot in het verkeerde keelgat' van de gemeentesecretaris Abraham de Ridder die als toehoorder en als plaatselijke correspondent van de Schager Courant in de zaal zat. Hij daagde de spreker uit eens langs te gaan bij de plaatselijke huisarts. 'Die zal u WlNKLL. oiid werd in het lokaal van den beer Jb. kroon te Winkel een proteetvorgadering gehou- iicn, ungeacbrevcn door de aldeeling Winkel dor j.n.A.l', cn de aldeeling Winkel van den Neder- .andbchen Bond van arbeider a in bet Landbouw, Tulcbouw- en Zuivelbedriji. Jn deze verguuering trad op de heer J. Wester hot van Ainmaur, tnet bet onderwerp: Dietributiepoli- tick van bet gemeentebcatuur van Winkel. lie zaal woe dicht bezel, toen do beer V. Timmer man te ongeveer acht uur de bijeenkomat opende, en na een korte inieiding bet woord gat aan den beer Westerbcf. Schager Courant, 31 januari 1918 Historisch Niedorp, informatieblad 2014 nr. 2

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 2014 | | pagina 35