-58-
formuliertje. Dat wordt helaas nog wel eens vergeten. Misschien mede omdat het zo'n
onnozel bedrag is waarmee je niet eens een pakje sigaretten kunt kopen. We spreken
hierbij liever niet van wanbetalers maar van vergeetachtigen. We kunnen het
abonnementsgeld onder andere zo extreem laag houden omdat we over een paar
stukjes land mogen beschikken die we per jaar verhuren. Op een van de landjes is ons
trambaanmonumentje gevestigd. We moeten daar vaak veel te veel moeite doen om
onze centen binnen te krijgen. De landgebruiker is eigenlijk, jammer genoeg, tot
dusver een moeilijk bereikbare wanbetaler. In tegenstelling tot zijn vader die het
huurbedrag zelf had voorgesteld en het indertijd zonder mankeren aan ons overmaakte.
Maar nu is het jammer genoeg anders. De zoon hoeft helemaal niets aan het onderhoud
van het trammonument zelf te doen. Daar hebben we iemand voor die daarvoor een
bepaalde vergoeding krijgt. De lastige huurder moet er wel voor zorgen dat zijn
paarden de oude bielzen niet kapot trappen. Maar dat is niet zo moeilijk met wat
schrikdraad. Het blijkt dat hij zich daar vandaag 11 april in elk geval keurig aan
houdt. Na de nodige aandrang, en die was niet gering, is er nu eindelijk voor drie jaar
betaald. Hopelijk wordt de verhouding in de toekomst wat beter! Uiteindelijk kan
iemand altijd de huur (tijdig) opzeggen, zodat een ander het landje kan gebruiken.
Eigenlijk gaat dit stukje over eerlijkheid. Op dit gebied blijken nogal wat mensen deze
eigenschap niet meer te huldigen. En gek genoeg nogal wat penningmeesters. In mijn
avondkrant van 4 maart is een hele pagina besteed aan het opvallende verschijnsel van
de sjoemelende penningmeesters in den lande. De titel luidde
Onze penningmeester is
goudeerlijk. Toch?
Het hele artikel zal ik hier niet weergeven, maar enkele zinnen wil ik u niet onthouden.
"Verenigingen worden geregeld bestolen door hun bestuurders. En negen van de tien
keer is het de penningmeester die er met de kas vandoor gaat.'
De gegeven voorbeelden logen er niet om:
Een raadslid in Denekamp was penningmeester van de uitvaartvereniging Helpt
Elkander, waarbij hij vijf ton zou hebben verduisterd. Hij werd opgepakt in Portugal.
De ex-penningmeester van de gereformeerde kerk in Steenwijk zou 163.000 euro van
de kerkgangers hebben gebruikt voor verbouwingen in zijn eigen huis.
Een voormalig PvdA-gemeenteraadslid zou 42.000 euro uit de kas van de Utrechtse
daklozenkrant hebben gestolen. De man, penningmeester van de krant, betaalde vorig
jaar 15.000 euro terug. (Dat doet, gek genoeg, toch een beetje denken aan een veel
besproken bestuurder van een van de drie grootste gemeenten van ons land.)
Een fractielid en penningmeester stal ruim 64.000 van de stichting PvdA Amersfoort.
Hij pleegde vlak na de diefstal zelfmoord in Spanje. Zo zwaar hoef je jezelf nou ook
weer niet te straffen. Maar misschien stond het water hem intussen tot aan de lippen en
schaamde hij zich te pletter.
Historisch Niedorp, informatieblad 2014 nr. 1