K. BRUGMAN.
-11-
waarschijnlijk goede zaken gedaan, want hij was bij machte diverse stukjes bouwland
te kopen in het Winkeler Zand, de gronden die nu ten noorden van het Kanaal Omval-
Kolhorn liggen. Ze bestaan merendeels uit lichte zavelgronden, geschikt voor fijnere
teelten. Een bekend product was Oost-Indische kers. De zaden moesten met de hand
opgezocht worden van de grond, het zogenoemde 'kers zoeken'.
Klaas Brugman trouwde met Maartje
van der Sluis. Zij kregen 8 kinderen.
Behalve vreugde was er ook veel
verdriet in hun leven. Op jonge leeftijd
overleed in de jaren negentig van de 19L
eeuw hun dochter Aaltje. Zij werd 28
jaar. Hun zoon Abraham 27 jaar, na
bijna vier jaar getrouwd te zijn. Hij liet
twee kinderen achter. Hun zoon Pieter
overleed na een huwelijk van slechts 24
dagen. Hij werd slechts 21 jaar. Maartje
kwam na een huwelijk van 42 jaar in
1909 te overlijden.
In 1912 trouwt Klaas opnieuw met de 26
jaar jongere Sjoerdje Haagsma. Tot zijn
dood in 1934 is hij dus nog 22 jaar met
haar getrouwd geweest. Hoe Klaas dat
heeft ondervonden is niet geheel
duidelijk, maar uit verhalen is wel
Schager Courant 12 maart 1893 gebleken dat dochters en schoonzonen
niet stonden te juichen toen tante
Sjoerdje ten tonele verscheen. Het zou zo moeten zijn dat zij haar veel oudere
echtgenoot tot zijn dood goed zou verzorgen, maar dat bleek niet helemaal waar. Het
omgekeerde was eerder het geval. En dan was er natuurlijk de erfenis die deels aan
hun neuzen voorbij ging! In zijn testament stond dat de gelden gelijkelijk zouden
worden verdeeld tussen Sjoerdje en de kinderen of hun nabestaanden. Na de
begrafenis was Sjoerdje met bekwame spoed op de boot Enkhuizen-Stavoren gestapt
met medeneming van duizend gulden. Deze duizend gulden deed dus niet mee bij de
verdeling. Volgens de verhalen heeft schoonzoon Pieter Bart nog een advocaat in de
arm genomen, maar dat mocht niet baten.
Klaas was een hartstochtelijk pijproker. Hij had altijd twee pijpen bij de hand die hij
om beurten stopte, rookte, uitklopte en liet afkoelen. Mijn zoon Klaas Bart is nog in
het bezit van de fraaie bruidspijp die Brugman in 1867 ter gelegenheid van zijn
huwelijk kreeg.
Waarschijnlijk door het vroegtijdig overlijden van Abraham en Pieter was er geen
opvolger met de naam Brugman die de zaadhandel kon voortzetten. Mijn grootvader
Pieter Bart was in 1899 getrouwd met dochter Geertje Brugman en kon op die manier
de zaak overnemen. Hij kreeg het recht de naam Fa. K. Brugman te voeren, wat blijkt
uit een getekend document op gezegeld papier. Kosten 15 gulden en 50 opcenten.
(wordt vervolgd)
Het Yoorjaar is weer ingetreden,
Wat is het al tal ran jaren geleden,
Toen 'k eerst als kind en later ata man,
De zaak heb bediend, zoo goed als het kan,
Door zaden te leveren zooals het behoort,
Met goede kiemkracht en zuirer van soort.
Donderdag heb ik weer gemaakt een begin,
Al stond ik vrij goed,niet geheel naar mijn zin;
Want al ben ik ook door de jaren bekend,
Men is mij zoo op het hoekje gtwend.
Ik hoop dat mijn klanten zullea zoeken
of rragenf
Want ik ben op marktdag weder te Schagen
WINKEL, Maart 1893.
Historisch Niedorp, informatieblad 2013 nr. 2
