luid rinkelende bel kwam men in een gangetje met links een houten schot waaruit
enkele planken op ongeveer één meter vanaf de grond waren verwijderd. De klanten
hadden hierdoor zicht op de verkrijgbare voorraad snoep die in een zeer beperkte
ruimte lag uitgestald. Vanuit deze ruimte stelde de bepaald niet slank uitgevallen
snoepverkoopster zich achter de geïmproviseerde toonbank op en stelde de vraag wat
we verlangden. Na veel wikken en wegen vernam zij onze keuze waarna voor een
bedrag van tien centen een puntzakje werd gevuld met diverse snoepjes.
Enkele weken voor 5 december had de eigenaar van de galanteriewinkel die was
gevestigd op Dorpsstraat 199, zijn bescheiden voorraad speelgoed behoorlijk
aangevuld met voor dorpse begrippen luxe artikelen die stonden uitgestald achter de
winkelramen. Om nog meer artikelen te kunnen tonen werd er jaarlijks in de
huiskamer een grote sinterklaastafel ingericht met een uitgebreide keuze aan
speelgoed. De jeugd kon op een nader bekend te maken tijdstip in kleine groepjes al
dat moois bekijken. Wij maakten dan een verlanglijstje op, waarna vader of moeder er
zorg voordroeg dat Sinterklaas het lijstje zou ontvangen. Blijkbaar vond de Sint een
cadeau wel eens te duur en kregen we niet datgene waarom was verzocht.
Een tweetal plaatselijke kruideniers leverde ieder om de maand de benodigde
wekelijkse levensmiddelen. Wij beschikten over een winkelboekje met op het
schutblad naam en adres van de betreffende kruidenier. De huisvrouw noteerde in het
boekje de artikelen die zij nodig dacht te hebben voor de komende week. Tegen het
weekeinde werd het boekje door de winkelier opgehaald waarna hij de bestelling de
volgende dag aan huis bezorgde.
De leverantie van vleeswaren was op gelijke wijze verdeeld tussen een tweetal slagers,
één uit het dorp en de ander van de Langereis. Deze had zijn slagerij met woonhuis
aan de kant van Hoogwoud. Aangezien de bestelling aan vleeswaren door ons als regel
nogal gering was, noteerde de slager gelijktijdig met de bezorging, de bestelling voor
de volgende week. Bij de bakkers geschiedde de dagelijkse broodbezorging eveneens
om de maand. Bakker C. Wit bracht wekelijks op zaterdag, vanwege de goede
kwaliteit, een half krentenbrood. Hier gold ook de ongeschreven regel dat je als
collega-middenstander aan de ander moest denken. We kunnen ons hierbij wel
afvragen of deze geringe broodafname veel zal hebben geholpen. Werd er bij mij thuis
een enkele keer een heel krentenbrood afgenomen dan kwam van hem één van zijn
bekende opmerkingen, in dit geval: "krijg je soms gasten?" Gemoedelijkheid voerde in
die jaren nog de boventoon. De melkboer bezocht eveneens zijn klanten aan huis, dit
per bakfiets waar enkele met melk gevulde bussen op stonden. Pakjes boter en eieren
waren eveneens bij hem verkrijgbaar. Melk werd los verkocht en in de gewenste
hoeveelheid met een litermaat in een pan of emmertje van de huisvrouw geschept.
Zuivel waren in kartonverpakking waren op het platteland nog vrijwel onbekend. Losse
melk werd veel door de huisvrouwen afgenomen onder meer om daar zelf diverse
soorten pap van te bereiden.
In de decembermaand kwamen er speculaas- en taaiverkopers aan de deur. Bij ons in
het dorp waren dat als regel enkele door de armvoogdij financieel ondersteunde
Historisch Niedorp, informatieblad 2012 nr. 2