j i
-6-
en men kwam tot het inzicht dat de dijken verzwaard moesten worden en bij
Lutjekolhorn moest een schutsluis komen, wat weer 117.600,-- extra ging kosten. In
1845 toen de polder definitief droog kwam, waren de uitgaven 486.000,- geweest en
er moest nog 377.000,- betaald worden.
Weer kwam er een zware storm in de nacht van 11 op 12 december, die enorme schade
aan de dijken bracht en een tekort van 100.000,- in de kas. De eisen van
Geestmerambacht, dat een uitwateringskanaal door de Groetpolder wilde, leidde tot de
afsluiting van een tweede hypotheek van 450.000,- en voor allerlei kleinere werken
had men in 1847 nog 180.000,— nodig, waarvoor een losrente werd geplaatst. Op 17
mei 1848 hield de maatschappij haar laatste vergadering en een nieuw polderbestuur
werd geïnstalleerd, dat met een schuld van 1.480.000,- werd opgezadeld. Tot zover
de geldelijke perikelen van een nieuwe polder. Gelukkig waren al deze schulden in
1812 afbetaald, aan de feestdis heerste dan ook een opgewekte stemming en er werd
menig hartelijk woord gesproken. Het was de gondelvaart die de dames en heren in de
feestelijk versierde kolfbaan tot opbreken noopte. Het bij uitstek mooie stille weer
werkte erg mee tot het welslagen van dit deel van het feestprogramma.
In de Kolhorner haven lagen de fraai versierde ansjovisjollen voor anker, 's Avonds werden de jollen in
kiellinie en verlicht door Bengaals vuur en lampionnen door het Kolhornerdiep gevaren.
Twaalf ansjovisjollen, alle opgetuigd met vlaggetjes en lampionnen, werden in
kiellinie voortgesleept door de motorboot van de heer Kaan van Wieringen. De
schepen vormden een mooie stoet in het Kolhornerdiep. Een fantastisch gezicht en
door dichte drommen mensen werd deze gondel vaart gadegeslagen. Zo af en toe werd
op de ansjovisjollen Bengaals vuur afgestoken en dan kon men pas goed zien hoe
ontzaglijk veel volk langs de Kolhorner haven stond. Als klap op de vuurpijl volgde
een schitterend vuurwerk met als slotstuk de tekst 'Hulde aan de Dijkgraaf in
Bengaals vuur, wat luide instemming en hoerageroep teweegbracht. Hiermee was het
officiële feest afgelopen en velen gingen noodgedwongen op huis aan, want in de
Kolhorner café's was voor hen geen ruimte meer, ze puilden uit van de grote schare
Historisch Niedorp, informatieblad 2012 nr. 2
I