gelegenheid tot vrij dansen. Dit alles had de feestcommissie bestaande uit voorzitter K.
Breebaart Jz en secretaris P. Kistemaker Pz in september 1912 in elkaar gezet. De
Schager Courant had op zaterdag de vijfde oktober een journalist naar Kolhorn
gestuurd. In zijn verslag in de courant van dinsdag de achtste oktober schreef hij:
'Zaterdag had een vrolijk en opgewekt publiek al vroeg het vissersdorp Kolhorn
gevonden. Zonder mankementen maakte de allegorische optocht de voorgeschreven
route en rond de klok van vier uur bereikten de wagens weer Kolhorn. Men was het er
over het algemeen mee eens dat de optocht, toch één van de hoofdpunten uit deze
feestdag, een welgeslaagde ommegang door de polder had gemaakt. De heren Wilson
uit Hoorn, die de kostuums hadden geleverd en de wagens ontworpen, hadden een
woord van hulde en erkentelijkheid wel verdiend'. In de tussentijd werden op het
feestterrein, onder grote belangstelling, verschillende volksspelen afgewerkt. D. Klare
won het tonzitten en ontving vijf gulden. De eerste prijs bij het wielrijden met
hindernissen ging naar J. Pool en A. de Graaf werd eerste bij het hardlopen met
hindernissen, alle winnaars ontvingen vijf gulden.
Feestmaaltijd in oude Kolfbaan
Rond de klok van vijven verzamelden de leden van het polderbestuur van Waard en
Groet en genodigden zich in de rijk versierde oude kolfbaan om de feestmaaltijd te
nuttigen. Dijkgraaf J. Breebaart Kz heette de aanwezigen hartelijk welkom en in zijn
feestrede wees hij op de betekenis van deze dag. Hij bracht hulde aan de stichters van
de polder Waard en Groet, die door het brengen van grote financieële offers en onder
grote tegenslagen toch waren blijven geloven in het welslagen van hun pogingen, in de
overtuiging dat de bodem van Waard en Groet eenmaal drooggemalen, rijke vruchten
zou geven. Gelukkig was de zware financiële druk voor de ingelanden nu voorbij. De
lasten van Waard en Groet waren nu in overeenstemming met die van andere polders.
Spreker Breebaart constateerde dit met blijdschap, maar ook met voldoening. Met een
dronk ter nagedachtenis aan de stichters van de Waard en Groet, eindigde spreker
onder een groot applaus zijn redevoering. Daarna was het de heer J. J. de Groot die een
overzicht gaf van de stichting en wording van de polder. Er zou ook een boekwerkje
verschijnen, waarin deze geschiedenis werd weergegeven.
Toch beschreef de Schager Courant nog enkele punten uit de polderhistorie. De Waard
en Groetgronden vielen bij laag water meestal droog en deze schorren bestonden uit
goede kleigrond, wat enkele ondernemende mannen aan het denken had gezet. We
gaan deze gronden droogmaken was de gedachte. De concessie hier voor werd op 5
juli 1843 verleend aan C. J. L. Portman uit Beverwijk en H. Koomen, kandidaat
notaris te Winkel. De indijking werd begroot op 850.000,--, maar de laagste
inschrijver Schouten en Co uit Den Helder deed het voor 663.000,-- en ze kregen het
werk. De leden van de nieuwe maatschappij tot inpoldering brachten samen
ƒ.250.000,-- in en er werd een eerste hypotheek afgesloten van 600.000,-- tegen 5%
rente. Met het werk ging het lang niet voorspoedig, op 2 mei 1844 ging aannemer
Schouten en Co failliet en van een gewijzigd plan werden Langeveld en Co de nieuwe
aannemers voor 470.000,--. Twee vijzelmolens werden voor 47.600,-- aangenomen
door J. Spaans te Barsingerhorn Op 19 augustus 1844 werden de dijken door een
zware storm erg beschadigd en de Waard en Groet liep voor een deel weer onder water
Historisch Niedorp, informatieblad 2012 nr. 2
