Rumoer rond Herberg de Eenhoorn te Nieuwe Niedorp
-21-
door Jan Smit
Café De Roode Eenhoorn krijgt een andere functie. Dat zal wel even wennen zijn voor
de Niedorper gemeenschap. Eeuwenlang was de herberg een plek van samenkomst
waar in harmonie en rust een glaasje genuttigd kon worden. Maar biljart, toneel en
feestzaal zijn tegen de grond gegaan. Het voorste deel van de herberg, de eigenlijke
woning, moet blijven staan als rijksmonument. Het dateert mogelijk uit de eerste helft
van de 16e eeuw. Op de vrijgekomen grond zal een nieuw pand verrijzen voor de
opvang van gehandicapten.
Vele jaren zwaaide Harm
Hees de scepter achter de toog
van 'De Roode Eenhoorn' Bij
uitvoeringen en tijdens de
pinksterkermis moest de hele
familie Hees, met aanhang, in
touw. Moeder Hees in de
garderobe en in de keuken en
de meiden van Harm zorgden
ervoor dat iedereen op tijd zijn
natje en zijn droogje kreeg.
De laatste uitbater van het
stokoude pand, de familie
Herberg De Roode Eenhoorn in 1960 Burger, is na de
pinksterkermis van 2010
definitief gestopt en 'De Roode Eenhoorn' werd verkocht. Dat de herbergiers van 'De
Roode Eenhoorn' in vroeger tijd wel eens wat te stellen hadden met hun klantjes
bewijst het volgende verhaal.
Ik moet fluite
Neeltje Cornelisdr, weduwe en hospita in de herberg den Eenhoorn te Nieuwe Niedorp
en haar broer Pieter Cornelisz, beiden van genoegzame ouderdom om te attesteren,
leggen op 29 mei 1739 voor notaris van der Beets de volgende verklaring af.
Neeltje Cornelisdr verklaart dat op 25 mei 's avonds laat ten haare huijse 'Herberg de
Eenhoorn' in de gelagkamer zijn gekomen, Dirk Jan Wolderen uit Nieuwe Niedorp en
Pieter Vink en Sijmon Carsman, beiden uit Winkel. Ze waren geruime tijd in de
gelagkamer van de herberg geweest, toen Wolderen, Vink en Carsman in 'discours'
raakten over een oud geschil of kwestie die Wolderen vroeger met Pieter Hofland had
gehad. Carsman zat de boel een beetje op te jutten en zei tegen Wolderen dat hij wel
om een ducaat wenste te wedden (schoon het hem niet raakte) dat die zaak allang uit
de weg geruimd was. Na hierover een weinig gediscussieerd te hebben, rees Dirk
Wolderen uit zijn zetel op, zeggende "ik moet 'r eijs fluite" (plasje plegen) en ging
naar buiten.
Historisch Niedorp, informatieblad 2012 nr. 1