-21-
vanaf de oostelijke begrenzing (de Oosterweg) af te voeren naar De Rijd. Zoals men
zich zal herinneren gebeurde dat door middel van de Kostverlorenmolen.
Op deze uitsnede van een kaart van Uitwaterende Sluizen uit 1745 zijn de twee lichtgebogen weteringen niet
al te moeilijk terug te vinden
De aanleg van het kanaal heeft deze molensloot niet onberoerd gelaten, maar er zijn
gelukkig nog enkele delen bewaard gebleven. Het stuk tussen de Westerweg en de
Oosterweg is het meest in het oog springend, hoe 'natuurlijk' maar tegelijk
verwaarloosd het er in de zomer ook uit kan zien. Het lijkt soms wel of men opzettelijk
de verlanding wil bevorderen. De dwingende inspectie bij de najaarsschouw laat dan
nog enige tijd op zich wachten. Aan de
andere kant van de Oosterweg kan men bij
de Westermolen de oude wetering als extra
brede molensloot weer oppakken. Na zo'n
honderddertig meter liep deze verder als
deel van de Veert om uiteindelijk als
Voorsloot door Winkel te eindigen. Hoe
deze oude wetering op het allerlaatste stukje
oorspronkelijk naar zee liep is onduidelijk.
Mogelijk via het Kerkerijtje waar nu de
ijsbaan is gevestigd.
Het hele stuk door Winkel is verloren
gegaan. Het dorp heeft zijn Voorsloot al
weer decennia geleden opgegeven. Het was
in de jaren zeventig grote mode om onnutte
wateren in de dorpen maar te dempen. Dat
heette vooruitgang en je spaarde het
onderhoud van zowel een watergang als de
bruggen uit. Je kon er bovendien weer wat
in kwijt, bijvoorbeeld een riolering. En er
werd plaats gemaakt voor de nodige
parkeerplaatsen. Dat wateren tegenwoordig
weer helemaal 'in' zijn, is helaas de ironie
van de geschiedenis. Ik vergeet hier haast te vertellen dat er nog een stukje van de
De Herbergsloot in de zomer van 2010, gezien
vanaf de Oosterweg
Historisch Niedorp, informatieblad 2010 nr. 2
