l)A\ Os -9- behouden van snelheid in de bochten). Hij bekeek hoe hun schaatsen werden geslepen. Hij gaf die opgedane kennis door in Nederland door lezingen te geven en hij begeleidde schaatsers naar o.a. Davos. In 1928 benaderde de bond de Finse vijfvoudige wereldkampioen Clas Thunberg met het verzoek om te helpen. Hieruit vloeide een 'ad hoe'-samenwerking voort met trainingsregels die, vermoedelijk op papier, naar de rijders werden verzonden. Deze trainingsregels heb ik overgeschreven en laten beoordelen op de Hogeschool van Amsterdam, de Academie voor Lichamelijke Opvoeding. Het oordeel was kort samengevat: nauwelijks conditieverhogend, te eentonig, geen variatie van opzet het lichaam went te snel aan die belasting. Diezelfde Clas Thunberg werd in 1932 in Davos Europees kampioen met een score van 200.83 punten. In datzelfde toernooi werd Willem Keetman uit Winkel zevende met 218.04 punten. De kloof met de Scandinaviërs bleef al die jaren bestaan. Jan Langedijk uit Oudkarspel, toen al een kanjer, beklaagde zich bij zijn plaatsgenoot Eecen die lid was van het bestuur van de KNSB. Jan sprak zijn ongenoegen uit over het toenmalig topsportklimaat bij het schaatsen: "alles gaat hier maar op z'n janboerenfluitjes." Eecen antwoordde: "Jan, dat is nou jammer, maar ik kan niets voor je doen en ik weet ook niet wie jou nog kan helpen." De Noorse wereldkampioen Ivar Ballangrud, vier keer wereld kampioen, met wie Jan best kon opschieten, was wel bereid Jan te helpen. In een onderonsje zei Jan tot hem: "Als wij net zo zouden kunnen leven en trainen als jullie, dan zou Noorwegen niet meer zo verschrikkelijk domineren." Ivar knikte instemmend met het hoofd. Willem Keetman in Davos Historisch Niedorp, informatieblad 2010 nr. 1 V M

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 2010 | | pagina 9