Reactie op 'De middenstand in Nieuwe Niedorp'
Fridtjof Blanken, donateur van onze stichting, wonend in Den Burg op Texel,
reageerde op 'De middenstand in Nieuwe Niedorp', het artikel van Aat Wit in ons blad
2009-1.
Hij geeft wat meer informatie over de man die de eerste melkzaak begon aan de
Dorpsstraat nr. 133 te Nieuwe Niedorp. We laten hier de brief (e-mail) in zijn geheel
volgen.
Den Burg, mei 2009
Beste Aat
In het meinummer van Historisch Niedorp las ik over de oprichter van de eerste
melkzaak in Nieuwe Niedorp, Maarten de Wit.
Maarten en mijn tante Antje Blanken hadden een zogenaamd vrij huwelijk. Ze kregen
een zoon Rein, mijn neef, die in de tachtig is en nog leeft.
Mijn tante Antje hoorde bij de groep idealistische mensen die zich vrije socialisten
noemden. Ze had veel contacten met de mensen van de 'kolonie'. Mijn vader had ook
veel sympathie voor het vrije socialisme. Hij bleef de idealen trouw maar raakte nogal
ernstig teleurgesteld over de onhaalbaarheid. Over zijn veel te optimistische
inschatting van de menselijke natuur.
Zijn 'zwager' Maarten de Wit was veel zakelijker en meer praktisch op het eigen
gewin ingesteld. Het vrije huwelijk van Maarten en Antje kon geen stand houden. Hun
zoon Rein bleef bij zijn moeder tot het einde van haar leven.
Tijdens de oorlog of kort erna was Maarten voor een poos in de kost bij mijn opoe,
zijn ex-schoonmoeder Antje Kort, die toen met haar tweede man Hendrik Smit in de
Horstermeer dicht bij Hilversum woonde. Ik herinner me Maarten uit die tijd als een
wat kort aangebonden man. Een harde werker zonder aandacht voor ons als kinderen.
Kort na de Tweede Wereldoorlog emigreerde Maarten de Wit met zijn tweede vrouw
naar California. Hij begon een geraniumkwekerij en werd zeer welgesteld.
Oud geworden maar vitaal gebleven, kwam hij met een zekere regelmaat voor een
paar weken naar Nederland. Hij bezocht dan ook altijd mijn schoonouders Klaas
Peetoom en Jantje Fijnheer aan de Westfriesedijk in Winkel. Mijn tante Antje woonde
later in het Gooi. Zij sloot zich aan bij de wat zweverige Rozenkruisersbeweging.
Mijn moeder kon mooi vertellen, vertelde over de tijd van de melkzaak, ze zei "Soms
kwam Maarten terug van de melkwijk om gauw wat te eten en dan stond Antje te
vioolspelen. Het waren twee uitersten. Dat kon nooit goed blijven gaan".
Al zoekend en lezend is tante Antje oud geworden. We hielden veel van haar.
Fridtjof Blanken
Historisch Niedorp, informatieblad 2010 nr. 1
