-14-
In de afgelopen jaren zijn er helaas tussen de gemeente Niedorp en Schagen opnieuw
de nodige moeilijkheden geweest, en wel over bedrijventerreinen. Waar sta je zoiets
toe en waar pertinent niet? Waar beschadig je archeologische of landschappelijke
belangen en waar niet? Het samengaan met de Wieringermeer is wat dat betreft ideaal.
Daar is ruimte zat. Het lijkt niet waarschijnlijk dat men daar vreemd zou opkijken van
een eventuele vergroting van het bedrijventerrein bij Wieringerwerf. Integendeel. Dat
ligt weer heel anders dan een mogelijke uitbreiding van dat stedelijk Medemblik in de
Wieringermeer. Dat vond men kennelijk zeer ongepast in die grote agrarische ruimte.
Om van enige stedelijke zeggenschap maar te zwijgen. Hoewel: onze oudste West-
Friese stad is in het verre verleden zeker land kwijt geraakt aan dat oorspronkelijke
Meer ten zuiden van Wieringen Bovendien was Medemblik ook nog eens genoemd
naar de Middenleek, een water dat indertijd in datzelfde verloren land zijn
stroomgebied had. Maar ja, dat is allemaal zó lang geleden. Dat mag je nu niet meer
tellen. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het feit dat er ook 'land van ons' verloren is
gegaan, ondei andere de buitendijkse Herenkoog. Het grootste deel hebben we
trouwens in de vorm van de Groetpolder in 1844 weer teruggewonnen. Wat dat betreft
inderdaad een ietsje buiten onze Omringdijk. Dat moeten we toegeven. Sommigen
vinden dat een fusie van een West-Fries gebied in de eerste plaats gericht behoorde te
worden op een andere West-Friese gemeente. Dus binnen de monumentale Omringdijk
(waarvan velen al niet meer weten hoe die precies loopt). Ook dat is een historisch
argument. Of dat in deze tijd bestuurlijk nog van belang mag heten? Klaarblijkelijk
niet.
De nieuwe werknaam voor de gefuseerde gemeenten is 'Amstelmeer'. Je komt er via
het Waardkanaal en de Pishoek. Dit voor ons nogal ver gelegen kunstmatige meer sluit
perfect bij alle fusiepartners aan. Behalve Niedorp. Laten we maar hopen dat je daar
geen voorbarige conclusies aan mag verbinden. En laten we vooral hopen dat een
financiële strop bij de avonturen van het Wieringer Randmeer niet mede op ons bordje
komt te liggen. Zoiets hebben we namelijk al eens eerder beleefd. En om er iets
vergelijkbaars bij te halen: die voorbeeldige Blauwestad in Groningen wil ook al niet
van de grond komen. Die graag geziene rijke Hollanders laten het bij dat nieuwe meer
in het Oldambt behoorlijk afweten. En daar was bij de onderwaterzetting absoluut niet
op gerekend. Integendeel. Heel misschien willen ze zich veel liever vestigen aan ons
eigen Randmeer, ook al mogen er van Staatsbosbeheer jammer genoeg geen villa's in
de bosrand. Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Tot dusver schijnen de kosten van de
voorbereiding al meer dan tachtig miljoen te bedragen. En het is in onze crisistijd
zeker niet te verwachten dat binnenkort de bomen weer tot in de hemel zullen groeien.
Maar misschien ben ik te somber en denk ik te veel aan het bekende gedram en
kostbare geklungel uit de Provincie. Ik behoor vast tot de lastige Nieruppers.
Hoe waren de Winkelers en Nieruppers eigenlijk in het verre verleden?
In de 12e en 13e eeuw bijzonder lastig. We tartten de graven van Holland die duidelijk
op ons gebied uitwaren en staken als bewijs van ongenoegen geregeld Alkmaar in
brand. Uit wraak en ter lering werden onze dorpjes dan ook weer afgebrand. Zo ging
dat in die tijd. Misschien is iets van die dwarsigheid en eigenzinnigheid in onze
omgeving blijven hangen. Daarom hebben we nogal wat moeite met die vreemde
combinatie tussen ons oude land en dat nieuwe land.
Nieuwe Niedorp, oktober 2009
Historisch Niedorp, informatieblad 2009 nr. 2 -
