-18-
Ja, ja, het huis is wel mooi, maar elke zaak heeft twee kanten of meer, en deze zaak
wel terdege. Het eerste jaar, 1968, betaalden we 750 per maand voor ons tweeën,
maar dat kon lang niet uit en 1 januari 1969 is de prijs aangepast.
Net op mijn verjaardag, 23 september 1969, was de verbouwing van het oude gebouw
klaar en aten we voor het eerst in de nieuwe eetzaal. Tot die dag in de hal, die tussen
het oude en nieuwe gebouw in ligt. Nu, die grote zaal is mooi, heel modern ingericht
met tafels voor vier. Tafels waarop je zo een pot kokende koffie kunt zetten zonder dat
er een kringetje op komt. Al het oude tafelgerei afgeschaft, prachtig nieuw bestek en
bij het middagmaal en avondeten gedekte tafels. De eetzaal lijkt dan net een tamelijk
deftig restaurant. Het ontbijt krijgen we op de kamer. Het brood met beleg wordt de
middag ervoor reeds gebracht. Half één middageten, drie uur thee, half zes
broodmaaltijd met koffie of thee. En 's morgens tien uur koffie met een koekje, 's
Avonds half acht kun je nog thee krijgen in de eetzaal. Maar er zijn dan alleen maar 8
a 9 mannen die er gebiuik van maken. Vrouwen niet één. Die zetten zeker nog wel een
kopje op eigen kamer. Zo is de dagindeling februari 1969.
Op 31 mei 1968 waren wij 60 jaar getrouwd en deze zeer bijzondere dag moest wel
geviei d worden. Dat kon haast niet anders. Deze dag viel op vrijdag maar
donderdagavond begon het eigenlijk al, want toen hadden wij een gezellige
bijeenkomst met de bewoners in de hal. De grote zaal was toen nog niet gereed.
Het bestuur zorgde voor koffie en thee. Wij voor gebak en frisdranken. De voorzitter,
de heer G. Grootes sprak het diamanten paar toe en het bestuur had een dame uit
Langedijk aangetrokken die oude en nieuwe liedjes zong, begeleid door haar gitaar. Ze
was mevrouw Mienes-Bregman en ze oogstte veel bijval. Om half tien ongeveer was
de feestelijke bijeenkomst afgelopen en konden wij gaan slapen. Het had ons zeker
niet te veel vermoeid, want we sliepen goed.
De volgende dag was het grote feest,
dat werd gehouden in zaal Hees, bij
de kerk. Drie uur was de receptie.
Toen wij binnenkwamen in die grote
zaal hadden wij de gedachte dat de
familie Hees wel op veel bezoek had
gerekend, want er waren nogal wat
tafels geregeld met bloemen versierd.
Het was een echt feestelijk gezicht.
Zeer velen kwamen ons gelukwensen
en een schat aan geschenken werd
ons aangeboden. De familie Hees
verzorgde het geheel keurig en
niemand had op bediening te
wachten. Ze waren nauwelijks gezeten, of ze werden van alles voorzien. De receptie
duurde twee uur en van de bezoekers bleven velen tot het laatst. De familie bleef
natuurlijk ook daarna, want om half zeven hadden wij een gezamenlijke broodmaaltijd
in het bovenzaaltje. Van vijf tot half zeven hebben wij ons geen moment verveeld,
want de familieleden hadden elkaar veel te vertellen. Met precies 40 personen waren
wij toen bij elkaar. Er waren nogal wat jonge mensen bij en die lieten zich niet
De Roode Eenhoorn
Historisch Niedorp, informatieblad 2009 nr. 1
