31 Nog geen kilometer zuidwestelijk stond de Leijermolen. Daar is op dit ogenblik niets meer van terug te vinden, en dat is naar mijn mening bijzonder jammer. Zelfs een eenvoudig verwijzingsbordje naar het vroegere molenerf ontbreekt. Dat zou toch voor het veel geprezen toerisme best aantrekkelijk kunnen zijn. We gaan, naar mijn mening, nog steeds te achteloos om met ons verleden. De molen stond zo'n 300 meter verwijderd van de oude vaart waar nu het kanaal ligt. Je zou ook kunnen zeggen: aan het eind van de buurtschap De Leijen. Het water dat de molen met de voormalige vaart verbond is totaal verdwenen. Dat hoeft gelukkig niet gezegd te worden van de zogenoemde Nieuwe molen van de Niedorper polder die zo ongeveer tegenover De Leijen, aan de andere kant van de oude provinciale weg te vinden was. Tussen deze weg en het kanaal is nog een deel van de voormalige uitwateringssloot te vinden. Op de plaats van de Nieuwe molen staat nu een oude boerenstolp, een beetje verborgen tussen een aantal grote schuren. Vervolgens rijst de vraag waar dan wel die Oude molen heeft gestaan. Om dat aan te geven gaan we een klein stukje terug langs die oude provinciale weg, die hier officieel de Leijerdijk wordt genoemd. We komen nu bij een dwarssloot die onder de weg doorloopt. Eertijds liep deze watering ononderbroken tot vlak bij Terdiek waar de Oude molen heeft gestaan. Die bemaalde aanvankelijk in zijn eentje de Niedorper polder en waterde vervolgens op dezelfde vaart uit als zijn latere metgezel, de Nieuwe molen. Vlak achter de boerderij, die eens het geboortehuis van Pieter Kees Steen was, staat nu al weer geruime tijd een modern gemaal dat volautomatisch zijn werk doet. Het maakt dankbaar gebruik van het laatste deel van de oude afwateringssloot die eens de grens vormde tussen de gemeenten Oude en Nieuwe Niedorp. De heer Steen, over wie ik al eens uitgebreid heb bericht in ons informatieblad van mei 2003, herinnert zich goed hoe er langs de vaart bij elke dwarssloot een zeer smal bruggetje aanwezig was. Die lagen er indertijd nog ten dienste van de schippers die hun zeilschepen nog af en toe met een lijn moesten voorttrekken. Hij mag als 90-jarige graag aan dit soort dingen terugdenken. Vorig jaar zijn we samen op bezoek geweest bij de Veenhuizer molen waar in het verleden een Pieter Steen molenaar was. Om eens te proeven hoe het is om in de beperkte ruimte van zo'n nog werkende molen te wonen. We zijn uitermate gastvrij ontvangen door molenaar Mulder en zijn vrouw. Dat mag wel even gezegd. Maar laten we nog even onze tocht in zuidwestelijke richting voortzetten. Bij Verlaat verlaten we de gemeente Niedorp. We dalen merkbaar af in de Heerhugowaard tot we ook hier bij een brug over een dwarssloot komen. Bij het droogmaken van de Grote Waard - zo omstreeks 1630 - werd gebruikgemaakt van tientallen molens. Onder

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 2007 | | pagina 31