Afgesloten was er weer een belangrijke periode in mijn leven. Een periode mooi
begonnen, maar door mijn ziekte ontijdig beëindigd. En nu is er een periode in ons leven
aangebroken waarover niet zo heel veel is te vertellen. Het onderhoud van ons
voortuintje, dat wij graag in orde zagen, kon ik niet meer doen en dat was geldelijk nog
een heel bezwaar. De man die het voor ons deed rekende er voor die dagen nog een heel
bescheiden uurloon voor, maar toch kostte het 50 per jaar. De groentetuin achter het
huis gaf ik aan een paar buren in gebruik voor niets, dan zo nu en dan wat groente. Maar
ze maakten er weinig van.
In 1957 maakte het bestuur van de woningbouwvereniging plannen om een tamelijk
groot gebouw neer te zetten voor echtparen boven de 65 jaar. Voor dat doel werd een
stuk weiland aangekocht op de hoek Dorpsstraat-Terdiekerweg, eigendom van de heer N.
Stammes. Hij was genegen dat mooi gelegen terrein te verkopen aan de woning
bouwvereniging.
Er werd een zogenoemde burgerzinlening uitgeschreven, groot 200.000 a 4Vz die
geheel, en zelfs nog overtekend werd. Toen de eerste 100.000 er was prijkte de vlag op
de toren. Het rijk gaf indertijd een grote toeslag op dergelijke gebouwen, ruim 90.000.
Zo kon in 1958 de aanbesteding plaats vinden, maar die aanbesteding werd aanvankelijk
een sof. De inschrijvingen van de verschillende aannemers waren zoveel hoger dan de
begroting, dat er niets van kon komen. De plannen werden wat gewijzigd (wat
goedkoper) en aannemer K. Koopman was bereid het te bouwen. Juli 1959 was het
gebouw klaar en zijn wij er ingetrokken.
-22-
Huize Nijerop op de hoek van de Dorpsstraat en de Terdiekerweg in 1976
