17
De volgende morgen, le kerstdag, hadden wij weer een verrassing. Toen zongen enige
zusters kerstliederen in de gang en dat klonk buitengewoon mooi, die heldere
meisjesstemmen in dat grote gebouw. Ook aan het eten werd die dagen nog meer zorg
besteed dan anders, ('t was altijd goed). Op 2e kerstdag hadden wij nog een gezellig
samenzijn met de zusters en broeders om de grote ronde tafel in de zaal waarbij een
broeder een mooi verhaal voorlas. Er was toen verder geen bezoek.
Ook met oud en nieuw hadden wij mooie dagen, maar toen werd Co ziek en kon zij mij
niet meer bezoeken. Ze kreeg longontsteking en heeft bij onze dochter ziek gelegen tot ik
op 19 januari thuiskwam. Het vreselijk slechte weer van de laatste maanden van 1956 had
haar de das omgedaan. Bijna alle dagen naar Alkmaar, het was te veel voor haar geweest.
Ik had nog wel iets eerder naar huis gemogen maar eerst moesten mijn wonden totaal
genezen zijn. Op 18 januari zei dokter De Langen dat ik de volgende dag wel naar huis
kon. Ik zei 'Dokter, laat mij nog maar een paar weken blijven, want mijn vrouw heeft
longontsteking en kan mij niet verzorgen'. Maar dat ging niet. Andere patiënten moesten
weer worden opgenomen en ik moest naar huis. Mijn neef Hendrik Rezelman haalde mij
weer en onze nicht Co v.d. Werf zou de eerste weken de huishouding verzorgen.
Toen wij thuis arriveerden kwam Co ook met een auto bij dochter Rita vandaan. Ze was
weer enigszins hersteld en dokter De Boer had toestemming gegeven. Zo waren wij dan
toch weer bij elkaar na 20 weken. Met de tijd van 1 mei tot half juni meegerekend, was ik
137 dagen in het Centraal Ziekenhuis verpleegd. Maar geheel hersteld was ik nog niet.
De doorgelegen hielen waren nog steeds open en nu aan de zorg van de wijkverpleegster,
zuster Kievit toevertrouwd. Half april was mijn rechter hiel dicht en begin juni de linker.
Centraal op de foto het huis van dokter De Boer aan de Dorpsstraat te Nieuwe Niedorp gezien vanaf de toren
