waren van verschillende maten, van kinderklompjes af tot de grootste maat toe. Bij
elkaar zo'n 300 paar en dat kostte p/m 1200. Van 7 tot 2 gulden, van heel groot tot
kindermaat, verkocht ik ze (boter bij de vis), 's Avonds tegen melktijd waren wij de
meeste kwijt. Na melktijd kwamen nog wat liefhebbers aan huis. De volgende morgen
raakte ik de laatste nog kwijt op drie paar kinderklompjes na. Die hebben wij mooi
laten verven en aan onze zwager in Amerika gestuurd. Ik kon de rekening opmaken en
de ontvangsten waren 19,50 meer dan de kosten. Dat heb ik later gekregen voor de
moeite.
Maar daar was de zaak niet
mee afgedaan. In de ge
meente Winkel, waar ook
heel wat leden van onze
1 tuinbouwvereniging woon-
den en aan wie ook veel
klompen waren verkocht,
1 jjgï was er een zo stom geweest
het aan de politie te ver
tellen. Procesverbaal en
vervolgens een dagvaarding
om voor de economische
rechter te verschijnen. De
voorzitter, de heer P. Band
en ik werden gedagvaard.
Wij werden door de rechter
gewezen op de onverant
woordelijke manier waarop
wij onze leden van klompen
hadden voorzien. Onze ver
dediging was dat de distri
butie zo traag verliep, dat
onze boeren en tuinders er
niet op konden wachten.
Sommigen liepen op een
paar oude gummilaarzen
die zo lek waren als een
mandje, maar dat gaf
allemaal niets. Wij hadden
de wet niet gehoorzaamd en
moesten gestraft worden.
Wij hadden het niet gedaan
om er zelf voordeel van te
hebben en dat vonden de heren aan onze creditzijde. Na nog wat heen en weer gepraat
werd de boete voor onze vereniging op 75 bepaald, 't Viel ons nog mee en we
hebben er geen traan om gelaten. De eigenaar van de auto was ook gedaagd, maar die
zullen ze wel anders aan z'n jasje getrokken hebben. Wij hebben nooit vernomen wat
zijn straf was. De echte oorzaak van die krapte aan klompen was eigenlijk de grote
-20-
Een andere herinnering aan Zwagerman en zijn vrouw op het kerkhof
van Nieuwe Niedorp. Volgend jaar is het al weer 30 jaar geleden dat
Pieter op bijna 93-jarige leeftijd overleed.
