met aardappels die zich toevallig op het zijlijntje naar de veiling van Noord-
Scharwoude bevond. De aardappels waren uiteraard voor Duitsland bestemd. De
schutters hadden een luis van een kans om hun kunsten nog eens in het echt te
beproeven. Maar nodig was het niet, het vliegtuig kwam toch naar beneden. Een van
de parachutisten kwam neer in Winkel. De heer A.M. Oostwoud Wijdenes, een
bekende plaatselijke bloembollenkweker zag hem dalen en zijn vrouw zag in een flits
vanuit haar keuken een paar benen naar beneden komen richting erf van de buren. De
parachute bleef wat in een boom hangen, maar even later kon de vlieger toch de
begane grond bereiken, zij het wat versuft doordat zijn hoofd in aanraking was
gekomen met een dikke tak. Het ging om een Canadees van een jaar of dertig. Men
legde hem bij de buren (die toevallig ook Dekker heetten), op bed om een beetje bij te
komen.
Hij vertelde dat ze van een missie naar de Duitse havenplaats Kiel waren teruggekeerd
op maar twee van de vier motoren. Men was er niet in geslaagd om een van de
uitgevallen motoren weer aan de praat te krijgen. Nadat ze geraakt waren door de
luchtafweer van Den Helder hadden ze er maar voor gekozen tijdig het vliegtuig te
verlaten. Het nog eens kruisen van de zwaar bewapende kuststrook met zo'n langzaam
vliegend krakkemikkig toestel leek de commandant bepaald niet verstandig. De
Duitsers uit de Weere, die volgens Ab. A. Jansen daar 'een bunkertje' hadden,
arriveerden helaas al spoedig om die grote blonde Canadees op te halen.
Zo tegen het einde van de oorlog, om precies te zijn 31 maart 1945 kwam er weer eens
een formatie Amerikaanse bommenwerpers over, bij elkaar misschien wel 40
vliegtuigen. Een ervan zat in de moeilijkheden: een linkermotor stond door technische
problemen in brand en kon niet geblust worden. In de Wester-Moerbeek zagen
Maarten van Leijen en zijn zoon hoe het vliegtuig zijn linkervleugel verloor en daarna
recht op hen af kwam. Dat was een zeer angstig ogenblik. Het daalde tot op enkele
honderden meters toen ook de rechtervleugel afbrak. Om hen heen regende het
bommen - dat was althans hun indruk - en tegelijk sprongen de bemanningsleden uit
het toestel. De familie Van Leijen was bepaald niet de enige die hier getuige van was.
In de Groetpolder woonde de heer Slikker die op zijn fiets op weg was naar huis. Hij
had nog nieuwsgierig naar de overvliegende formatie gekeken, zich afvragend om
welke typen het precies ging, toen het angstaanjagende geluid van een brandend
vliegtuig zijn aandacht trok. Hij zag het neerstorten. Vlak daarop werd hij door een
groepje mensen attent gemaakt op een aantal parachutes in de lucht. Een van de
parachutisten daalde op hetzelfde stuk land waar in 1941 een Engelse bommenwerper
was verongelukt. Slikker haastte zich naar de neergekomen vlieger. Met behulp van
een ladder kon hij over een sloot worden geholpen waarna hij met gejuich werd
ontvangen, 't Was een Amerikaan die in triomf naar een boerderij werd gebracht waar
hij even tot zichzelf kon komen. Hij gaf hier z'n laatste sigaretten weg. Op zijn vest
stond zijn naam: Mc. Leod, Lt. Veel tijd om van gedachten te wisselen was er niet
want hij werd opgehaald door een Duitser te paard. Die vond het aanvankelijk nodig
om met getrokken pistool indruk te maken. De Amerikaan zei dat hij ongewapend
-10-
