De opleiding gebeurde altijd gezamenlijk met de eigen kring die bestond uit Schoorl,
Callantsoog en Barsingerhorn, in code: Pieter 1, Pieter 2 en Pieter 3 of kortweg PI, P2
en P3. De lessen werden op maandagavond gegeven, óf in café Meereboer in Groet, óf
in hotel Callant óf in café De Fortuin in Barsingerhorn. Het noodzakelijk vervoer van
de leden werd in het algemeen verzorgd met een NACO-bus. Dat gebeurde ook bij het
bezoeken van ontspanningsavonden in Alkmaar of Den Helder, georganiseerd door de
Dienst Welzijnszorg. Men kon bovendien deelnemen aan onderlinge kringwedstrijden
in vliegtuigherkennen. Deelname aan schietwedstrijden was ook mogelijk.
(Of Barsingerhorn daarbij een hoogvlieger was wordt jammer genoeg niet vermeld.)
De vergoeding voor een lesavond was 1,25 per uur en voor een praktische oefening
1,35. Dat was nou niet bepaald een vetpot, maar het landsbelang stond uiteraard
voorop!
De observatiepost in Callantsoog werd en wordt nog steeds de Seinpost genoemd. Het
artikel in 'De Clock van Callens-ooghe' eindigt vetgedrukt met de verzuchting dat het
uitkijken op het Seinpostduin 'door onbegrijpelijke besluiten' helaas niet meer
mogelijk is. Men kon op die historische plek genieten van een schitterend uitzicht!
Zo'n verzuchting zou wel eens op meer plaatsen geslaakt kunnen worden. In elk geval
wordt Callantsoog bedankt voor alle toegevoegde informatie.
Over schuilplaatsen en een meetpost
Al weer jaren geleden, om precies te zijn in 1990, heb ik geprobeerd wat informatie
over de Duitse bunker te krijgen van de Sectie Militaire Geschiedenis van de
Koninklijke Landmacht. Daar heeft men mij weer verwezen naar het zogeheten
Archief Voormalige Verdedigingswerken in Wassenaar. Ik mocht een heel aardige
brief en een handgetekend kaartje ontvangen waarop de bunker met een dikke stip
stond aangegeven, nog eens verduidelijkt met de zinsnede 'Plaats waar het werk
gelegen is'. Maar we wisten natuurlijk allang waar de bunker te vinden was, ook al
was hij voor nieuwsgierigen vrijwel onbereikbaar. Verder waren er een paar grote
formulieren waarop was ingevuld dat 'het
werk' een woonschuilplaats inhield, een
gevechtsschuilplaats en een post. Met post
werd een meetpost bedoeld en daarvan valt
m.i. aan te nemen, dat men er tussen 1940 en
1945 hetzelfde deed als op onze lucht-
wachtposten tussen 1952 en 1964.
De meetgegevens betreffende geallieerde
vliegtuigen werden waarschijnlijk doorgege
ven aan de vliegvelden bij Leeuwarden en
Bergen waar Duitse jachtvliegtuigen gestatio
neerd waren. In het uitstekend gedocumenteer
de boek van J.H. Schuurman 'Vliegveld Ber
gen NH 1938-1945' wordt dat echter nergens
vermeld. Dat is op z'n minst een beetje
vreemd. Dus er blijft de nodige twijfel.
-3-
De bunker in de verte, anno okt. 2004
