-35- Trien Poland en het klooster waar de bruine paters in en uit liepen. Bijvoorbeeld naar 't Hoelje om op de bus te stappen. Gardiaan Fridolinus Huissen maakte vele malen gebruik van de busdiensten. Hij zou, als hij mij niet zag, steeds aan mijn ouders vragen: "Is Arie er niet?" In 1960 verhuisde de familie Botman-Poland naar de Dorpsstraat in Nieuwe Niedorp om daar te gaan wonen in het voormalige tramcafé, toen van Metselaar. De nieuwe bewoonsters van café Trien Botman-Poland waren de Clarissen. In die orde leefden zij volgens de regels van Franciscus van Assisi. Zuster Ancilla Blijlevens kwam als 35- jarige, met nog 22 Clarissen naar de Ooijevaarsweg, wonen en werken. Zij namen vlak na het vertrek van de paters en broeders hun intrek in het klooster. Een bijzonder speciale bezigheid van de nonnen was het herstellen van zeer oude boeken en geschriften op één van de boven gesitueerde kamers. Je kon er gebruik van maken op de open dagen. Velen van alle gezindten, ook ikzelf, hebben daar genoten van de gastvrijheid van de nonnen. Ze boden ook koffie, thee en koekjes aan. In 1990 vertrekt de laatste van de Franciscanen. Op de lle september 1999 vertrekt Ancilla Blijlevens naar Brabant. Een mooie kerkdienst in 't klooster. Ik ging ernaartoe want ik kende Ancilla ook persoonlijk heel goed. Ik kom in de kerk en een oudere misdienaar, Jan de Dood, komt naar me toe en vraagt: "Arie (ook wij kenden elkaar) ben je uitgenodigd?". "Nee, moest dat dan?" Hij wijst me een plaats aan (ik zit zo graag le rang) vlak bij de uitgang. Dat bleek na afloop van de dienst niet verkeerd te zijn. Ik was als eerste in restaurant Eurostop. Daar kwamen de talrijke genodigden om onder 't genot van een wijntje afscheid te nemen van Ancilla Blijlevens. De bekoring gaat uit naar het zoeken en niet naar het vinden. Naast de "officiële" komt er najaar 2004 een "nieuwe" bijbelvertaling. Wat ooit vertrouwd was, wordt raadselachtig. Het café Trien Botman-Poland, de clarissen, notariaten, notariskantoor Rentenaar, thans notariaat van Reeuwijk. Ooijevaarsweg 1. De inmiddels interessante historie van het geboortehuis van mijn buurmeisje Elisabeth Maria Botman, haar broers Johannes en Johannes Petrus en de zusjes Martha Elisabeth en Catharina Maria Johanna en moeder Catharina Poland. Deze 5 kinderen hebben een oom Cor Dol, die heeft veertien kinderen. Dat gezin woonde in de Plantsoenstraat te Lutjewinkel, waar ik ook woonde. Ik heb ze gezien en gekend. Het gezin emigreerde omstreeks 1948 naar Canada. In het nieuwe land werden er nog twee geboren. Nic Dol woonachtig in de boerderij rechts naast 't klooster, een volle neef van genoemde zestien kinderen, en Tinus Poland waren mijn buurjongens en vrindjes. Nic Dol kreeg als 12-jarige Franse les van een bruine pater. Nic wist alles van de hemellichamen en sterren daaraan. Tinus en Nic waren misdienaren in 't klooster, beide droegen ook tijdens de stille rondgangen 's zomers door de uitgestrekte kloostertuinen witte jurken (de juiste benaming?). Ook de buurmeisjes en de bruine paters liepen mee in deze voor mij bijzondere optochten. Tot 1936 speelde ik met beiden in hun boerderijen. Bij Tinus thuis ben ik meerdere malen aangeschoven om er te gast te zijn. Meeëten met zijn vijftienen aan tafel. Tinus heeft vijf broers en vijf zussen die er nu in 2004 allemaal nog zijn, denk ik.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 2004 | | pagina 37