-24-
Speelmolens
Wat de molen aan de Oosterweg betreft zou ik hier nog graag een aantekening willen
maken. Ik denk dan aan die mooi geknutselde maar zeer opvallende wipmolen die naar
mijn smaak beter weggelaten had kunnen worden. Juist om datgene waar het nou écht
om gaat nog wat vollediger tot zijn recht te laten komen.
Maar molenaars kijken in het algemeen nogal technisch tegen hun molens aan. En ze
interesseren zich beroepshalve ook voor andere typen. Zo mogen ze graag zo'n nage
bouwde wipmolen op het erf zetten. Soms gaat het alleen om kleine eenvoudige
molentjes die her en der een plaatsje krijgen. Als de wieken maar draaien. Zo heb ik
eens ergens in Zuid-Holland in de buurt van de Oude Rijn rondom een prachtmolen
een veertigtal van die flutmolentjes geteld. De molenaars claimen al heel lang, dat hun
zogenoemde 'speelmolens' gewoon op het molenerf thuis horen en datje er dus eigen
lijk niks van mag zeggen. Een enkele keer worden de namaakmolens echter zó hoog
opgebouwd dat je de echte
bijna niet meer van de
imitatie kunt onderscheiden.
Zoiets geks valt bijvoorbeeld
te aanschouwen ergens aan
de zuidkant van de Wog-
meer. (Je moet er even een
zijweggetje voor in om deze
vorm van huisvlijt goed tot
je door te laten dringen.) De
molenaar van De Vier Win
den aan de Korte Langereis
kon er trouwens ook wat
van. Maar tegenwoordig valt
het mee. Net als bij de
Oosterweg beperkt men zich
hier tot één grote wipmolen.
(Afgezien van een beschei
den niemendalletje.) Maar
het blijft vreemd, dat men
blijkbaar niet inziet dat het
allemaal ten koste gaat van
de hoofdzaak, het eigenlijke
monument.
Als men een foto van een
molen wil maken is het vaak
lastig of zelfs onmogelijk
om de opdringerige imitaties
buiten beeld te houden.
Het is voor mij moeilijk te
begrijpen dat Monumenten
zorg en andere betrokken in-
Zó gek zie je het gelukkig maar zelden.
