kreeg dan een bewijs van hem, datje het kon halen in Kolhorn waar de keuringsdienst
een opslagplaats had van goedgekeurd zaaizaad. De hoeveelheid was ruim toegemeten
en ik hield er haast een mud van over, zodat we dat voor brood konden gebruiken.
Toen ik die tarwe haalde met paard en wagen (ook voor Dirk) was ik nog getuige van
de exercities van een Duits strafbataljon. Die Duitse soldaten werden werkelijk op
beestachtige wijze door hun eigen mensen afgejakkerd: 'looppas, liggen, opstaan, weer
liggen, weer looppas...'
Maar ik dwaal af. Wij begonnen dus ook tarwe te verbouwen en konden zodoende zelf
goed brood eten en familie, buren en vrienden aan wat broodgraan helpen. Soms
schoot er voor de levering niet veel over. Dat is echter altijd goed gegaan. Iedereen
teelde slecht!
Toen de eerste jaren de geallieerden niet in staat waren tegen de Duitsers uit te komen,
waren er hier ook velen die de militaire prestaties van Nazi-Duitsland hoog
aansloegen. Maar toen de Anglo-Amerikanen eenmaal kwamen opzetten was het met
de Duitse overwinningen gedaan. Het heeft lang (te lang) geduurd voor de invasie
kwam (juni 1944), maar toen die er was hadden de moffen hun matten wel kunnen
rollen, want de nederlaag stond vast.
In ons dorp hadden wij toen als burgemeester de heer P. Pluister. Hij was ingezetene
van ons dorp en werd na de dood van de geliefde burgemeester A. Visser tot dat ambt
verheven. Hij was wel een goede burgemeester voor de gemeente, maar beginselvast
heid was niet een van zijn deugden.
Maar er moet gezegd, hij heeft het de dorpelingen niet moeilijker gemaakt dan waartoe
hij door de Duitse overheid gedwongen werd. Maar je begrijpt wel, dat wij met zo'n
burgemeester voorzichtig moesten zijn, temeer daar er in Nieuwe Niedorp velen de
Duitse kant opgingen.
Ik geloof, dat wij als boe
ren nog het beste af waren.
Een boer staat vroeg op,
werkt de hele dag, veelal in
de buitenlucht, is 's avonds
lichamelijk vermoeid en
geniet veelal een gezonde
slaap. Hoevelen in de ste
den zullen er niet geweest
zijn van wie het zenuw
gestel totaal in de war
raakte? Wij hadden ook
onze zorgen en onaange
naamheden, maar het was
toch anders.
-21-
Een foto uit de tijd dat de boerderij nog over een fraaie ophaalbrug
beschikte. Daar bevindt zich nu de toegang tot de Zwagermanstraat.
