enige tijd bij elkaar waren, maakten ze ruzie en maakten daarbij veel lawaai. Ze waren
beiden heel doof en gebruikten daarom een hoorn. Ieder aan een kant van de tafel en
dan maar foeteren tegen elkaar. De oude vrouw werd dan zo nijdig dat ze de hoom op
de tafel gooide en dan kon Aaltje schreeuwen wat ze wou, maar moeder hoorde er vast
niets meer van.
In februari 1940 overleed
onze schoonzuster, de vrouw
van broer Dirk, Aalje Lange-
dijk in de ouderdom van 63
jaar. Zij hadden geen kinde
ren. Lang was ze reeds hart
patiënte geweest en hoewel ze
de laatste weken bedlegerig
was geweest, kwam haar
dood onverwacht. Zij is voor
veel narigheid gespaard ge
bleven. De begrafenis viel op
een bitterkoude dag.
Mijn broer verloor heel veel
aan haar.
Onze oudste zuster Aaltje
woonde reeds bij hen en heeft
toen het huishouden gedaan tot aan zijn dood. Dirk kon zijn vrouw slecht vergeten en
iets wat hij van zijn jeugd af gedaan had, deed hij nooit meer, namelijk zingen. Hij had
een heldere lichte tenor en zong goed. Meestal liedjes die hij had gezongen bij de
zangvereniging Thalia in Hoogkarspel. Maar na de dood van zijn vrouw was het over.
Op de vroege morgen van vrijdag de tiende mei begon voor Nederland de oorlog.
Een, wat men noemt, laffe overval! Misschien dat aan de oostgrens reeds voor het
middernachtelijk uur gevochten werd, maar hier in Noord-Holland begonnen de
bombardementen op verschillende doelen omstreeks twee uur in de morgen.
Een paar dagen tevoren was ik toevallig ziek geworden. Broer Dirk, die altijd heel
vroeg te melken ging, zag de luchtaanvallen boven Bergen. Weldra deden de Duitsers
aanvallen op de verdedigingswerken van Den Helder en bombardeerden ze de
binnenstad van Rotterdam. Enige dagen later hadden ze ongeveer heel Nederland bezet
en generaal Winkelman capituleerde
Op de vrijdag van de eerste aanval kwam onze schoondochter met een vriendin die
toevallig bij haar logeerde, op de fiets uit Den Helder omdat je kon verwachten dat het
daar raak zou lopen. Het is niet zo slecht afgelopen als werd gevreesd. De moffen
dachten zeker 'Den Helder komt vanzelf wel' en dat is dan ook gebeurd.
Jan heeft de gevechtsvliegtuigen van de moffen wel boven zich gehad, maar hij is er
goed afgekomen.
De dag van de overgave heeft hij de complete kas onder de soldaten verdeeld.
-18-
