-17-
Rita kon wel terugkomen in het Centraal Ziekenhuis in Alkmaar, maar moest weer als
eerstejaars beginnen, terwijl ze bijna twee jaar achter de rug had. Dat was voorschrift,
werd er gemeld, want ze was langer dan een half jaar weggeweest. Dat namen moeder
en ik niet. We hebben Rita er niet meer naar toe laten gaan.
Onze financiële toestand was in de dertiger jaren verre van rooskleurig. Toen moeder
overleden was hebben we een oude dame in huis genomen voor zo'n tien gulden per
week. Het was de weduwe van de gemeente-secretaris Jacob Kuilman. Ze was slecht
ter been. Co kon goed met haar opschieten en ik ook, hoewel ik niet zoveel met haar te
maken had. Ze had een zit-slaapkamer met een keuken en kreeg van ons haar
middagmaal. Voor haar brood zorgde ze zelf en ook voor het onderhoud van kamer en
keuken. Het was toen wel een heel goedkope tijd, maar je begrijpt wel, dat wij er toch
niet vet van werden.
Een jaar voor haar dood kreeg zij een beroerte en vanaf die tijd verzorgden wij haar
geheel en hadden toen 15 per week.
Ik wil nog iets vertellen over de zo
genaamde oude vrouw. Haar jongste
dochter Aaltje woonde in Alkmaar en kwam
nogal eens bij moeder op bezoek. Maar het
boterde niet erg tussen hen. Altijd als ze
Na de dood van de oude vrouw, zoals wij haar altijd noemden, kregen wij weer een
andere dame in die kamer. Het was een ongetrouwde juffrouw van 55 jaar. Haar naam
was Corrie Kuilman, dochter van Dirk Kuilman en een volle nicht van de oude vrouw,
't Was een beetje een steile dame, een echte oude jongejuffrouw. In haar werkzame
leven was ze apothekersassistente, een be
roep waar ze heel trots op was. Ze wilde dat
dit uiteindelijk ook vermeld zou worden op
de grafsteen, net zoals bij haar overleden
zuster, maar om de een of andere reden is
dat niet gebeurd. (Het graf van haar en haar
zuster bevindt zich op één der achterste rij
en van de gemeentelijke begraafplaats.) Zij
zorgde geheel voor zichzelf en wij ver
huurden dus enkel de woning aan haar
voor, ik meen, 4,50 per week. Tot haar
zeventigste, herfst 1953, heeft zij in ons
huis gewoond. Voor die 4,50 waste Co
ook nog voor haar. In het bejaardenhuis
heeft ze nog heel wat jaren geleefd,
aanvankelijk op een eigen kamer, maar op 't
laatst tussen de gordijnen op een ge
meenschappelijke zaal.
Dat zal haar niet licht zijn gevallen.
Cornelia Kuilman (1883 - 1962), een 'oude
jongejuffrouw' van wie het beroep vermeld had
moeten worden op de steen...
