Niedorp wilde het nieuwe bedrijventerrein kennelijk zo ver mogelijk uit de buurt van zijn woonkernen houden om groepen eigen inwoners niet tegen de haren in te strijken. Dat is politiek begrijpelijk. Nog geen 10% Dat de externe deskundigen toch het goede met ons landschap en de recreatie voorheb ben blijkt o.a. uit hun opmerkingen over professionele 'hand-out' folders voor wandelaars, fietsers e.d. Iets verderop heeft men het over 'verdiepte' landbouw. Dat zou het geval zijn bij een eventueel verregaande specialisatie bij bollenteelt. Het mag, 'mits er sprake is van een zorgvuldige landschappelijke inpassing'. Dat klinkt mooi, maar het veronderstelt dat men daar een passend gevoel voor heeft en volgens belanghebbende boeren is dat eigenlijk nog geen 10 van onze bevolking. Of dat wel zeer geringe percentage juist is mag betwijfeld worden, maar het zal zeker om een minderheid gaan. De rest ziet het niet en het interesseert ze dus ook niet. De meeste landgenoten zijn wel gehecht aan hun omgeving maar hebben in het algemeen geen idee welke landschappen echt waard zijn om behouden te blijven. Ze houden van het strand of bijvoorbeeld een ski-vakantie in een besneeuwd bergland (kortom het totaal andere) maar een Zwanenwater, een Wildrijk of andere natuurgebieden laten ze meestal links liggen. Ze kunnen er weinig of niets mee. Op de schitterende hoge Westffiese dijk zo tussen Sint Maarten en Eenigenburg kom je vaak nauwelijks iemand tegen. Dat zegt iets. Maar we moeten ons niet laten ontmoedigen. Zes meter Men heeft het over de groene en open kwaliteiten van het landschap en een streven naar een kwalitatief hoogwaardige inrichting van de openbare ruimte. Behoud van het groen en de aanleg van groen. 'Benutting van het beleidsinstrumentarium van beeldkwaliteitsplannen voor nieuwe woon- en werkgebieden.' Dikke woorden terwijl hier echt niets meetbaars valt te melden. Het doet me ineens denken aan het veranderde bestemmingsplan toen mijn dorpsboerderij niet gesloopt werd maar mocht blijven staan. Dat is intussen al weer meer dan dertig jaar geleden. Ik vroeg aan de toenmalige directeur van bouw- en woningtoezicht wat er dan wel naast de boerderij gepland werd. Zijn antwoord was veelzeggend: 'Ik hoefde me niet ongerust te maken want de goothoogte van het belendend perceel zou zo'n zes meter worden...' Hoe dat gebouw er verder uit zou zien deed dus niet of nauwelijks ter zake. Ik wil hier niemand mee beledigen, maar hier was ongetwijfeld sprake van een zeer eigen 'beleidsinstrumentarium' en van twee totaal verschillende werelden. Bos We lezen verder: 'het oude cultuurlandschap met de kleinschalige kavelstructuur rond Barsingerhorn biedt mogelijkheden om natuur en landschap met elkaar te verweven.' Als men het maar laat om hier zomaar plukken bos te strooien! Dat heeft dit landschap helemaal niet nodig. Integendeel, zou ik zeggen. -11-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 2004 | | pagina 13