Ratjetoe
Maar goed, laten we van deze wat discutabele historische inleiding afscheid nemen en
nog eens wat verder kijken. Men heeft het over 'verstedelijking' die mogelijk moet zijn
onder strikte spelregels. Gemeenten krijgen de ruimte om in 'zoekgebieden' verste
delijking mogelijk te maken. Men heeft het over stedelijke en landschappelijke
kwaliteiten.
Hieruit blijkt dat men eenvoudig alle uitbreiding buiten de oude lintbebouwing
verstedelijking noemt. Dat is heel iets anders dan de buitenstaander er onder verstaat!
Dat moge duidelijk zijn. (Voor dit eigen jargon zou een begrippenlijst niet misstaan.)
Op blz. 63 heeft men het over een 'hoog ambitieniveau t.a.v. de beeldkwaliteit' van
een regionaal bedrijventerrein van 30 ha ten zuiden van Schagen. Dit merkwaardige
taalgebruik kan niet verhelen dat sommigen, waaronder de provincie, het landschap
daar ter plekke eigenlijk te waardevol vinden, om er zo'n terrein in te richten.
Je kunt je trouwens afvragen of er wel bedrijventerreinen bestaan met een prettige
uitstraling. Meestal wordt het een ratjetoe van utiliteitsbouw naast wat architectonische
uitschieters. Het al aanwezige bedrijventerrein ten zuiden van Schagen is daar ook een
typisch voorbeeld van. Zelfs de vestiging van een groot tuincentrum met z'n kassen op
de zuidelijke punt levert (waarschijnlijk tegen de verwachting in) een twijfelachtige
bijdrage aan het geheel. Daar fleurt de boel niet echt van op. Een drietal heel aardige
stolpboerderijen, waarvan er twee opnieuw zijn opgebouwd, probeert een waardiger
afsluiting te vormen tussen nijverheid en boerenland. Althans, zo lang als het duurt..
-10-
Dit aardige landschap pal ten zuiden van het Schager bedrijventerrein Witte Paal houdt momenteel de adem in.
