In 1931 begon onze zoon voor onderwijzer te leren via een schriftelijke cursus.
Hij studeerde alleen in het winterhalfjaar. In '34 slaagde hij voor het staatsexamen.
Drie jaar later ging hij voor de hoofdakte.
In juli 1929 kwamen mijn zuster Neeltje en haar man, Jan Vrolijk en hun twee kinde
ren uit Amerika over, uit Texas. Zij waren daarheen vertrokken in de oorlogsjaren
1914-1918. Neeltje moest om te kunnen vertrekken een Engels visum hebben.
Broer Dirk en ik hebben ze indertijd naar Rotterdam begeleid. In een van de lokalen
van de Holland-Amerikalijn hebben we uren moeten wachten, voor zij aan de beurt
was. Uiteindelijk kreeg ze het visum en kon ze de volgende dag afreizen.
De H.A.L. vervoerde in die tijd massa's landverhuizers uit Oost-Europa naar de VS.
Nooit hadden Dirk en ik zoveel verschillende types bij elkaar gezien. Hele gezinnen:
Litouwers, Esten en Letten. Over het algemeen korte stevige mensen. Wat sober
gekleed, vrouwen met hoofddoekjes en laarzen tot aan de knie. Maar ook waren er
dames bij naar de laatste mode gekapt, gekleed en geschoeid. Poolse Joden, de vrou
wen ook met hoofddoek, de mannen in zwarte pakken, de vesten tot aan de hals.
De kleine meisjes net gekleed als moeder en de jongens net als vader, de platte ronde
vilten hoed op. En oude rabbijnen waren er bij, zo uit het getto, met lange kaftans tot
op de hielen en lange, zwarte of grijze pijpekrullen en baarden. En dan de gewone
Polen, zwart van haar en wat korter dan de gemiddelde Noord-Hollander,
ft Was een bonte mengeling. Als ze hadden geweten wat er vijfentwintig jaar later zou
gebeuren dan waren er nog miljoenen meer verhuisd.
-6-
't Verlaat met de ophaalbrug. Rechts was de sluis. Helemaal links is de brug over de ringvaart nog zichtbaar
