Tussen ironie en verbeelding
In de jaren 50 was er een architect die buitengewoon weinig op had met het verleden.
Zijn naam was, als ik me niet vergis, Wieger Bruin. Hij had zijn vervaarlijke stempel al
gezet op Nieuw Den Helder en op een van die troosteloze uitbreidingen van Amster
dam. Ach, hij was eigenlijk helemaal een kind van zijn tijd. Oude markante gebouwen
mochten gesloopt en 'nutteloze' wateren gedempt. Ik heb hem ontmoet in het Gulden
Vlies in Alkmaar waar hij zijn plannen ontvouwde om de grachten in de binnenstad
maar radicaal dicht te gooien en daarmee de nodige parkeerplaatsen te creëren. Daar
hadden moderne steden behoefte aan. Ondergetekende heeft hem toen voor de voeten
gegooid dat hij een van onze allermooiste Nederlandse stadjes zou vermoorden.
Zijn repliek? 'Ach, elke gribus is schilderachtig.'
Hij heeft wat Alkmaar betreft zijn zin gelukkig niet gekregen.
Ik moest daar weer aan denken toen ik een grote advertentie in de Schager Courant
zag. Het project 'de Waterkant' bij de entree van Winkel werd aan de man gebracht en
wat durfde men te schrijven? 'Aan de buitenkant van het idyllische dorp Nieuwe Nie-
dorp...' Daar had natuurlijk Winkel moeten staan, maar kennelijk vonden ze dat dorp
niet idyllisch genoeg meer en daarom maar wat gejokkebrokt. Hoe zou het geweest zijn
als het mooie water bij de entree van Winkel nou eens niet gedempt was? Dat het ten
minste tot en met het marktgebouw in tact was gebleven? En liefst nog verder naar het
oosten op hoogte was gehouden met wat scheidingswandjes en een paar electrische
pompjes? Ik ben er absoluut zeker van, dat men in deze tijd de Winkeler Voorsloot
nooit had dichtgegooid, maar hem op een passende wijze had opgewaardeerd. Maar 't
is te laat. En dat 'jammer maar helaas' geldt natuurlijk ook voor enkele fraaie beeldbe
palende bouwwerken uit het midden van Winkel die alleen nog op oude ansichten te
bewonderen zijn. Zo heeft de waan van de dag al heel wat op zijn geweten.
Men spreekt bij het project 'De Waterkant' over meerwaarde. Ik zie alleen verstedelij
king. Net als bij die overdadige verflatting vlakbij 't winkelcentrum. Afstand van het
dorpse (waar stedelingen vroeger nog wel eens hun neus voor ophaalden). Willen we
misschien bewijzen dat we er eindelijk ook bij horen? Ik denk dat er wederom pijnlijke
vergissingen begaan zijn die later door velen diep betreurd zullen worden. De ironie
wil dat men straks vanuit De Waterkant prachtig uitkijkt over het restant van De Veert,
ons historische vaarwater naar Winkel. In een zogeheten meerwaardig 'levensloop-
bestendig' appartement. Dus voorlopig niet kapot te krijgen.
Positieve zaken
Ach, gelukkig zijn er ook positieve zaken te melden. Er is een pracht van een woon
boerderij gebouwd naast de oude trambaan (en nog wel schuin tegenover een bouw
kundig ratjetoe). Petje af. Aan de andere kant van de trambaan staat nu ook een prach
tig huis waar ik het al eerder over gehad heb. Maar dat is tot dusver niet of nauwelijks
te fotograferen door alle rommel en malligheid op het voorerf. Wanneer ruimt men dat
eens op?
