dragen. Maar als de machine tot tevredenheid werkte moest men rekenen op een
bedrag van En ik noemde hem een hoog bedrag waarop hij zonder aarzelen inging.
Ik heb in de loop van mijn actieve leven dertien machines ontwikkeld, maar nooit is de
ontwikkeling van een machine zo vlot verlopen. Ik heb er zeven a acht maanden aan
gewerkt in wat men noemt een 'fijn-mechanische' werkplaats op vijf minuten lopen
van mijn woning. Toen de machine klaar was werd zij gedurende vier weken op
eventuele onvolkomenheden getest. Men toonde zich zeer tevreden. Het tempo met de
hand bedroeg ongeveer 10 per minuut en machinaal werd dat 65 per minuut! Ik mocht
mijn geld in ontvangst nemen.
Drie weken later bestelde men een tweede machine.
Naderhand bleek, dat er ook verse (groene) sprot, ansjovis en andere kleine zogenaam
de zwermvis mee gefileerd kon worden. Het was een wereldprimeur.
Contractueel bood ik Baader
de machine aan. Met drie
man kwamen zij haar in de
praktijk bezichtigen. Maar
geen enkel woordje van lof.
Enige weken later schreven
ze me, dat er voor deze ma
chine nauwelijks een markt
was...
Een klein jaar later kwamen
zij met eigen makelij op de
markt. Men kan zich voor
stellen dat ik woedend was.
Na deze teleurstelling met
Baader wilden wij terug
naar België.
Vlak bij Antwerpen konden
wij een goed alleen staand
huis huren. Het werd voor ons
gemoderniseerd en er werden een garage en een paardenstal bijgebouwd. Niets was te
veel. We hebben er twintig jaar gewoond zonder dat de huur ook maar verhoogd werd.
Hier begon ik met de ontwikkeling van een zeetong-onthuidmachine. De zeetong werd
in die jaren nog met de nijptang ontveld. Toch vroegen mijn zoon Cor en ik ons af of
er wel een markt voor een dergelijke machine zou zijn. Toen merkte Cor op: 'als er
geen markt voor is dan maken wij er een markt voor!' Dat was Cor ten voeten uit.
Maar hoe kom je aan het idee, hoe kom je aan het principe?
-21-