Dirk en zijn vrouw wilden onze samenwerking liever verbreken. We gingen uit elkaar.
De helft van het vee deed ik aan hen over, de inventaris hielden wij samen. Zij kochten
de boerderij die op naam van Aaltje kwam te staan. Dirk hield er een schuldvordering
op van 16000.
Co en ik hielden het bouwland dat wij in 1917 gekocht hadden. Wij hadden verder wel
een beste woning maar geen bedrijfsruimte meer. Dirk wilde me daarmee wel helpen.
De boerderij was een grote kast met veel bergruimte. Maar al met al was de hele zaak
voor mij en mijn vrouw zeer nadelig.
Het stuk van 1,16 ha dat we van notaris Duker hadden gekocht lag precies achter ons
huis. In 1912 hadden Dirk en ik op het voorste deel een vruchtentuin aangelegd. Die
was zo'n 0,27 ha groot. Wij hebben al die jaren, van 1918 tot 1959, dus 41 jaar, veel
plezier van deze boomgaard gehad. Altijd volop vruchten en een enkele keer een goede
geldelijke uitkomst, hoewel die wel eens zo slecht was in de crisisjaren, dat het loon er
niet uit kwam. Maar wat gaf toen wel winst? De goede jaren zijn geweest van '39 tot
'56. Daarna werd het weer minder.
Als bijzonderheid wil ik nog melden, dat we eens een appel teelden die acht ons (800
gram woog. 't Was een hele zure appel waarvan wij maar één boom hadden die
slecht groeide. De naam was peas-good-non-suck Een slecht uit te spreken naam
en nooit hoor je hem meer. Eén keer heb ik nog appels van die naam gezien op een
vruchtenten-toonstelling in Amsterdam. Toch is de soort nog te koop, want hij kwam
vorig jaar nog voor in een catalogus van een vruchtbomenhandel. Er stond bij: levert
soms vruchten van 6 a 700 gram..
-21-
Links de oude nog 'houten' speeltuin en rechts het Witte Kruishuis met daar achter Zwagermans boomgaard
