Schilder eisjihiiier.
11 NiEUWl STALEH.
J. KEETMAN Jr.
-14-
Herinnering
Nieuwe Niedorp.
Ontvangen
In het laatste mededelingenblad van Historisch
Niedorp stond een opsomming van de midden
stand in Nieuwe Niedorp. Bij het lezen van dit
artikel kwamen er wat herinneringen bij me
boven, deels persoonlijk, deels uit overlevering.
Jan Keetman, schilder aan de Laagzij, ook
binnen onze familie bekend als 'de donkere
luchte vurver\ was mijn oudoom.
Jan was geboren op 27 februari 1882 in West
woud als zoon van de winkelier Jan Keetman en
Trijntje Ham.
Hij trouwde op 28 januari 1906 in de Wieringerwaard met Geertje Oudendijk, een
zuster van mijn opa. Tante Geert heb ik niet persoonlijk gekend, ome Jan des te beter
omdat hij zo oud is geworden. Na het overlijden van zijn vrouw in 1955 trok hij in bij
zijn dochter Trien in Enkhuizen. Trien, al vroeg weduwe geworden van de smid Gerrit
Schild, had haar oude beroep van onderwijzeres weer opgepakt. Samen met vader Jan
Keetman heeft zij nog prachtige jaren gehad aan de Westerstraat in Enkhuizen. Vele
buitenlandse reizen hebben zij gemaakt. Toen ik 10 jaar was heb ik ze beiden goed
leren kennen tijdens een logeerpartij. Opvallend aan ome Jan vond ik dat hij zo
verschrikkelijk onduidelijk praatte. Al zat je, bij wijze van spreken, in zijn mond te
schoenlappen je moest soms raden wat hij zei. Na verloop van tijd raakte je overigens
hieraan wel wat gewend, vooral tijdens de lange wandelingen die ik toen met hem
maakte door de binnenstad van Enkhuizen. Ome Jan, met een wandelstok (meer voor
de sier), fier rechtop lopend en iedereen groetend.
Jan Keetman overleed op 5 augustus 1975 op 93-jarige leeftijd. Ik heb ome Jan ervaren
als een hartelijke man en ben blij dat ik hem gekend heb.
Trien Schild-Keetman woont nog steeds in Westerstaete in Enkhuizen op een
steenworp afstand van haar vroegere huis. Evenals haar vader is zij kras tot op hoge
leeftijd.
Mijn vader Jan Oudendijk vertelde vaak over logeerpartijen bij ome Jan en tante Geert
op Nierep. De familie Keetman was toen bevriend met Sanders de bierbottelaar. Mijn
vader (van 1914) mocht dan als kleine jongen op de bierwagen mee als Sanders zijn
ronde deed, die zich uitstrekte tot Aartswoud. Hier werd vaak aan de Zuiderzeedijk
even gepauzeerd en naar alikruiken gezocht.
Een aardige anekdote in dit verband is de volgende, 's Morgens was een buurvrouw
aan de Laagzij compleet in paniek binnengekomen omdat 'de hond de broeder
verskeurd had'. Later die ochtend mocht kleine Jan weer met Sanders mee op de
bierwagen. Eén van zijn klanten was het klooster dat toen nog door monniken werd
door Cor Oudendijk
