20
kwartier geweest tot de bus uit Leiden kwam en ik weer naar Aalsmeer kon. Ik was
eigenlijk even te laat op het appèl, want ze zouden wegrijden en misten mij.
Maar nu nog wat over die 10 weken bij Eveleens. Ik heb het er best gehad en had er tot
het einde moeten blijven, maar ja, dichter bij huis was ook wat en dat deed mij besluiten
te ruilen. Ook Louw Borst ruilde met een Aalsmeerder en kwam een week na mij ook in
het fort aan de Nekkerweg. Zo werden Louw en ik ingedeeld bij een fortbezetting van
de stelling Amsterdam. Dat was een ring van forten en fortificaties, die om de stad
Amsterdam was gelegd op een behoorlijke afstand. De bouw van de hele linie heeft
tientallen millioenen gekost, 40 a 50 millioen heb ik wel eens gehoord. Dat zou op
heden zo ongeveer een half milliard wezen. En toen het werk klaar was, was het meteen
waardeloos. Ook door de Haarlemmermeer liep die linie en honderden ha. vruchtbaar
land zijn er aan geofferd. Schande!
Schuin en krom loopt die linie door de meer en het is voor een landbouwer een
miserabel gezicht, hoe mooie bouwakkers tot scheve hoeken zijn misvormd. Dit plan is
indertijd doorgedreven door een militaire kliek, die veel invloed op de regering had,
zoals veelal het geval is. Er is wel oppositie tegen geweest, maar het is doorgedreven.
Bij ons verblijf in Aalsmeer hebben Borst en ik ook wel gewerkt aan die linie of laat ik
liever zeggen, de dag doodgeslagen. Ook moesten wij vele dagen in november naar het
fort Kudelstaart, dat een half uur lopen zuidelijk van Aalsmeer ligt. De weg daarheen
gaat langs de Westeinderplas en als het stormde, moetje beneden de dijk gaan lopen of
je werd doornat van het overspattende water. Ja, die plas daar kon het aardig spoken en
de golven sloegen met westerstorm juist op dat gedeelte van de dijk te pletter. Er was
daar dan ook een hele beveiliging van keien en stenen langs die dijk.
Ook op Kudelstaart was niets te doen en wij versloegen de dag met streep gooien met
centen of met kaarten. Het was een vervelend leven.
Toch werd er wel wat voor de soldaten gedaan. In de "drie kolommen" (een hotel in
Aalsmeer) werden avonden gegeven voor de militairen^).afhebben wij het ensemble van
Pisuisse en Blokzijl kunnen beluisteren en ook Kokadoms van het Amstelveld is eens
voor ons opgetreden. Zijn eigenlijke naam was Lonnewill, hij was een Jood en beschikte
over een flux de bouche, 't was geweldig.
Voor de 2e wereldoorlog is hij gestorven en de moffen hebben hem dus niet kunnen
vergassen. Gelukkig!
Met Pisuisse en Blokzijl is het slecht afgelopen. Pisuisse is november 1927 op het
Rembrandsplein doodgeschoten door ene Tjakko Kuiper, die bij zijn gezelschap was
geweest of nog was. Deze Kuiper, een nog jonge kerel, deed dit uit wraak. Pisuisse
was nl. met de vrouw getrouwd, die hij wilde hebben, maar die liever de baas trouwde
dan de knecht. Het is hun opgebroken.
Hij (Kuiper) schoot hen beiden dood en toen zichzelf. Ze waren alle drie dodelijk
geraakt. Een crime passional!
Van Blokzijl was het einde nog erger. Hij werd Nationaal Socialist en is na de oorlog ter
dood veroordeeld en gefusilleerd.
