Geen lange levensduur voor de nieuwe kerk
De geschiedenis van deze kerk was minder roemrucht dan die van de afgebroken
kruiskerk. De meest besproken dominee die in de nieuwe kerk preekte was wel ds.
Schermerhom. Van september 1894 tot juli 1929 wist hij meermalen zoveel
toehoorders te trekken dat de grote kerk bijkans te klein was om aan alle aanwezigen
plaats te kunnen bieden.
Ds. Schermerhom was een uitstekend redenaar, een aanhanger van het vrije socialisme
en propagandist voor het antimilitarisme. Door zijn overtuigende redenaarstalent
verstond hij de kunst om de mensen te boeien en tot nadenken te stemmen.
Degenen die in de kerk kwamen om het geloof te belijden werden echter teleurgesteld
en waren dan ook betrekkelijk gering in aantal.
Na verloop van jaren werd het kerkbezoek minder en de gebreken aan de kerk groter.
Het plafond liet los terwijl er meerdere gebreken aan het licht kwamen. Bovendien was
de grote ruimte moeilijk te verwarmen.
In de tijd van de predikanten J. Appel en A. de Wilde sprak men al over afbraak en
nieuwbouw van de kerk.
Toen ds. Stam in september 1961 zijn intrede deed geschiedde dat in de doopsgezinde
kerk omdat de nederlands hervormde kerk voor het houden van de dienst was
afgekeurd.
In 1963 was het zover, nog geen honderd jaar na de inwijding werd de kerk
afgebroken. Volgens sommigen herhaalde de geschiedenis zich en nog heden ten dage
wordt wel eens betreurd dat de grote opvallende kerk uit het dorpsbeeld is verdwenen.
-7-
Afbraak van de kerk in 1963. De foto is genomen aan de achterzijde van de kerk.