-14- Wagenhuis. I n 1687 verkoopt de stiefvader van Jan Jansz. de bakkerij aan Jan Barentsz Krommenie waarna deze vele tientallen jaren in familiebezit blijft, om precies te zijn, tot 1756. In 1713 verkoopt Trijn Pieters Sijpheer, erfgename van Joost Kruijffaan Jan Ba rentsz Crommenie het oude Rembrantszhuis. Dat wordt dan eenvoudigweg toegevoegd aan de bakkerij annex boerderij van de Crommenies. Als de hele boel in 1756 verkocht wordt aan Dirk en Jan Mol uit Egmond aan de Hoeff wordt er gesproken over een huijs, erve, wagenhuijs, luijf en zaagselhoek zijnde een broodbakkerij met enige gereedschappen. Omdat dit alles verkocht wordt voor de minderjarige Dirk Crommenie dient een en ander weer eens duidelijk omschreven te worden. Voor 652 gulden en 10 stuivers komen de twee panden in 't bezit van Dirk en Jan. Het Rembrantszhuis blijkt intussen gedegradeerd tot wagenhuijs. Zoiets was te ver wachten. Een bekende naam, Eecen. Bij de verkoopakte wordt als oostelijke buurman genoemd Cornelis Jansz. Eessen, een vlaswerker. Deze woonde dus zo ongeveer daar waar het woongedeelte van Jan Goet junior zich nu bevindt. De zoon van deze zogenaamde vlaswerker, Jan Cornelisz., trouwde met ene Geertje Jans van der Stok. Ze gingen in Schagen wonen en kregen in 1761 een zoon, Cornelis Jansz., die de grondlegger werd van zowel de houtzagerij en houthandel Eecen 1808), als de Noord-Hollandse Brandwaarborg Maatschappij (1816) in Oudkarspel. Tot 1791 was Cornelis werkzaam als turfhandelaar en turfver- scheper. Ter ere van het 175-jarig bestaan van de waarborgmaatschappij werd het aan taljaren met duizend gulden vermenigvuldigd en overhandigd aan de stichting De Turfschuur in Kolhorn waar men natuurlijk een gat in de lucht sprong. Links naast Cornelis Jansz. Eessen woonde indertijd Maartje Sijm. Bakker, een naai ster 'met een arm weeskind in de kost'. En daarnaast dan de schoenmaker die me enigszins op het verkeerde been had gezet, Jan Cramer. Henk van Nierop. Om terug te komen op de bakkerij, na Mol zien we Teunis Bakker en vervolgens Pieter Pauw die voor 3500 gulden de panden voor zijn zoon Jan verwerft. Maar al zeer spoe dig verkoopt Pieter Pauw ze weer voor 't zelfde bedrag aan Adam van de Wolff en wel in 1790. Twee huizen meer naar 't westen ter hoogte van de familie Broersen op nr. 91) is de Joodse veekoopman Ephraïm Salomon neergestreken. Zijn zoon zal in de Franse tijd de naam Van Nierop aannemen. Op 25 september j.1. waren de nazaten van deze Van Nierop in De Maurits verenigd om dat feit feestelijk te gedenken. Onder hen de schrijver-historicus Henk van Nierop bekend om het 'Het verraad van het Noor derkwartier'. Ik zal aan die Nieropper voorvaderen nog wel eens een woordje wijden. Het einde. Bakker Adam van de Wolff verkoopt in 't jaar 1800 zijn twee panden aan Johannes

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Informatieblad stichting Historisch Niedorp | 1999 | | pagina 16