-25-
Het huis is van de voorzijde alleen te bereiken over een rustiek
bruggetje, dat over een vrij breede sloot is gelegen.
Aan het huis verbonden bevindt zich het kantoorgebouwtje, dat een
aparte ingang heeft, van den weg af zichtbaar is, doch ook vanuit
de woning bereikbaar.
De dochter, die door de inbrekers ook werd gebonden, doch geen
letsel had bekomen, deelde ons mede, dat haar vader op de divan lag
te rusten, doch de slaap niet kon vinden en ons dus wel te woord
zou willen staan. Dit bleek inderdaad het geval.
Het gelaat van den ouden man toonde duidelijk, dat men hem niet
zachtzinnig had behandeld. Zijn lippen waren gezwollen en
gebarsten en het was te zien dat men het bloed van zijn mond had
moeten vegen.
Om zijn polsen waren de striemen zichtbaar, van het geïsoleerde
electrische draad, waarmede men zijn handen had gebonden.
De heer Schoorl vertelt.
Om twaalf uur, zoo vertelde de heer Schoorl was ik nog wakker. Om 1
uur werd ik, te bed liggende, in mijn borst gegrepen. Wanneer je op
deze wijze in je slaap wordt gestoord, ben je de eerste seconde je
niet bewust, wat er gaande is, doch de 2de seconde begreep ik wat
stond te gebeuren. Ik zag twee jonge mannen van 25 en 28 jaar, met
maskers voor, voor mij staan. Duizenden dingen gaan op zoo'n moment
door je hoofd.
Oogenblikkelijk greep ik dengene, die mij had gegrepen, omdat ik
wist, wat het beteekende. Ik was nog zoo mans, al ben ik dan 79
jaar, zoo stevig te grijpen, dat mijn aanvaller, aan den andere
kant van het ledikant op den grond terecht kwam en ik met hem.
Ik wilde op hem springen, doch de ander greep mij en toen moest ik
mij Aknap' houden en onder bedreiging met een revolver, doen wat
zij wilden.
Met geïsoleerd electrisch draad werd ik aan handen en voeten
gebonden en moest mee naar beneden.
Ik moest den sleutel van de brandkast overgeven. Ik heb een Lips'
kast met een letterslot, maar moest de deur knapjes open doen en
toen het niet gauw genoeg ging, ik ben niet zoo goed van gezicht en
had m'n bril niet, dreigden ze mij steeds heviger, want ook zulke
menschen zijn in deze omstandigheden zeer zenuwachtig. Gelukkig had
ik"de kast gauw open. Bij de kast hadden ze mijn handen losgemaakt
en toen ze het geld hadden, ging het weer terug naar boven. Daar
hebben ze mijn handen voor de tweede keer op mijn rug vastgemaakt
en een prop in mijn mond geduwd. Ik dacht dat ik stikken zou. Mijn
gebit ging mee met de prop, die vol bloed geraakte. Ik vreesde dat
het gebit in mijn keel zou schieten, maar dit gebeurde niet. Wel
had ik veel last van de dikke doek, die ze in mijn mond hadden
geduwd
Vóór ik naar de brandkast moest, waren zij, toen ze mij hadden
gebonden, naar de slaapkamer van mijn dochter gegaan, waar ook m'n
vrouw sliep, omdat die minder goed was. Die hadden ze ook gebonden.
Het begrootte hun blijkbaar om mijn vrouw, die 76 jaar is, een prop
in den mond te duwen. Zij werd alleen gebonden. Maar mijn dochter
kreeg ook een prop in haar mond.
De heer Schoorl poogt te vluchten.
Gedurende den tijd, waarin ze met mijn vrouw en dochter bezig
waren, had ik mijn weten los te maken. Ik hoorde hen op de
slaapkamer van mijn vrouw en dochter en duizenden gedachten gingen
door mijn hoofd. Ik poogde mij naar beneden te begeven, doch zij